معنی کلمه حفص بن سلیمان اسدی در دانشنامه اسلامی
در سال ۹۰ زاده شد. از اهالی کوفه و پیشه اش بزازی بود. شرح حال نگاران کنیه اش را ابوعمر ذکر کرده اند.
مهارت
او رَبیبِ ( فرزند همسر ) عاصم و در میان یاران و شاگردان عاصم از همه به قرائت او داناتر بود. ابن معین تنها روایت صحیح از قرائت عاصم را روایت حفص دانسته است که عاصم، با واسطه ابوعبدالرحمان سُلَمی (متوفی ۷۴ یا ۷۵)، از علی علیه السلام فرا گرفته بود. حفص را در علم قرائت بر ابوبکر بن عیاش، دیگر راوی قرائت عاصم (متوفی ۱۹۴)، ترجیح داده اند و حتی او را داناترین فرد روزگارش به علم قرائت دانسته اند. او در بغداد و مکه نیز به تعلیم قرائت (اِقْراء) مشغول گردید.
سلسله راوی
ابن جزری سلسله راویان قرائت حفص را ــ که از دو طریقِ عبید بن صباح (متوفی ۲۳۵) و عمرو بن صباح (متوفی ۲۲۱) می باشد ــ به تفصیل ذکر کرده است. جز این دو، ابن جزری از کسانی نام برده که قرائت را از او روایت کرده اند.
دلیل تشیع
...
[ویکی شیعه] حَفْص بن سلیمان بن مغیره اسدی، معروف به حفیص و غاضری، مُقری و مشهورترین راوی قرائت عاصم بن ابی النجود (از معروف ترین قرّاء سبعه).
اکنون در بیشتر سرزمین های اسلامی قرآن را به قرائت حفص از عاصم تلاوت می کنند و غالب قرآن های رایج براساس این قرائت نگاشته شده است. شیخ طوسی او را در شمار اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) آورده است، اما شرح حال نگاران سنی، عموماً با پذیرش مقام والایش در دانش قرائت، او را متروک الحدیث و ضعیف شمرده اند.
وی در سال ۹۰ق زاده شد. از اهالی کوفه و پیشه اش بزازی بود. حفص بن سلیمان، بنابر قول مشهور، در سال ۱۸۰ق وفات یافت. دانی سال وفات او را حدود ۱۹۰ق ذکر کرده است.