حسن مذهب

معنی کلمه حسن مذهب در لغت نامه دهخدا

حسن مذهب. [ ح َ س َ ن ِ م ُ ذَهَْ هَِ ] ( اِخ ) بغدادی. فرزند استاد قوام الدین بغدادی در فن مذهبی بی نظیر بود. صادقی کتابدار او را تحسین کرده و اخلاق بد او را نکوهش کرده است. ( از مجمع الخواص ص 257 ).

معنی کلمه حسن مذهب در فرهنگ فارسی

بغدادی فرزند استاد قوام الدین بغدادی در فن مذهبی بی نظیر بود

جملاتی از کاربرد کلمه حسن مذهب

طبق قانون اساسی، رئیس‌جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی با این شرایط با رأی مردم انتخاب شود: ایرانی‌الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مؤمن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور (شیعه). احراز این شرایط مطابق قانون اساسی بر عهدهٔ شورای نگهبان است.
واصل بن عطا در حدود سال ۷۰۰ میلادی به دنیا آمد. زمانی که جوان بود به بصره رفت و در آنجا تحت تعلیم حسن البصری قرار گرفت؛ و در همان شهر بود که با چهره‌های تأثیرگذار مذهبی دیگری نیز آشنا شد.

3 ((مذهب مانى )) كه در سال 228 ميلادى آشكار شد و اندكى بعد سراسر ايران را فراگرفت . علت اين گسترش سريع ، سادگى اين مذهب بود. اساس اين مذهب بر تصفيه وتزكيه نفس و حسن اخلاق و طهارت باطن استوار بود. لذا مردم به سرعت به ان گرايش پيدا كردند و در اين مذهب چنان عقيده اى استوار يافتند كه با همه سختگيري هاى روحانيون زرتشتى و سلاطين ساسانى ، همچنان مقاوم و معتقد بر دين مانى ماندند.