حجامت گاه

معنی کلمه حجامت گاه در لغت نامه دهخدا

حجامت گاه. [ ح ِ م َ ] ( اِ مرکب ) قسمتی از پشت آدمی میان دو کتف. پاره ای از پشت محاذی گردن که حجامت عادتاً از آنجا کنند. محجم. محجمه : اما نهاد او [ نهاداستخوان کتف ] چنان است که سرپهن او سوی حجامتگاه است. ( ذخیره خوارزمشاهی ). کچلی تا حجامت گاهش آمده.

معنی کلمه حجامت گاه در فرهنگ فارسی

قسمتی از پشت آدمی میان دو کتف

جملاتی از کاربرد کلمه حجامت گاه

در حديث ديگر منقول است : بحضرت صادق عرض كردند، كه مردم بد ميدانند حجامت را درروز شنبه و چهارشنبه فرمود، كه حضرت رسول فرمود، كه هر گاه كسى زيادتى خوندر خود يابد البته حجامت كند كه مبادا او را بكشد، فرمود هر كهاول سه شنبه ايكه آذرماه رومى است كه اول بهار است ، حجامت كند باعث صحت بدن او مىشود.
در روايتى وارد شده كه نبايد حجامت كرد، در روز چهار شنبه هر گاه قمر در عقرب باشد.