حب البرکات

عمادالدین به شهرهای ری، آمل، نیشابور، اصفهان، نجف و کوفه سفر کرده و از آن جا بهره برده بوده، که نام و اسانیدشان در این کتاب ذکر شده‌است. از سویی، این کتاب برای شناخت تشیع کوفی در سده‌های پنجم و ششم قمری، بسیار با اهمیت است؛ به ویژه اسانید زیدیان کوفه مانند روایات ابوعبداللّه العلوی، ابو البرکات زیدی و امثال آنان، از مطالب ویژه آن می‌توان به نقل زیارت اولین زائر کربلا (جابر همراه عطیه عوفی) اشاره کرد که به‌طور مسند و با تفصیل، گزارش شده‌است عماد الدین در این کتاب، گاهی به مذهب و نسب مشایخ خود توجه داده‌است. در نقل روایت، وسواس خاصی نیز نشان داده و گاهی بعد از شنیدن خبر، آن را با اثر مکتوب شیخ خود، مقابله کرده‌است.