حافظ قزوینی

غزلی با مطلع «به جان پیر خرابات و حقّ صحبت او»، غزل شمارهٔ ۴۰۵ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

غزلی با مطلع «سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی»، غزل شمارهٔ ۴۴۰ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

غزلی با مطلع «خدا را کم نشین با خرقه‌پوشان»، غزل شمارهٔ ۳۸۶ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

غزلی با مطلع «خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود»، غزل شمارهٔ ۲۲۴ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

غزلی با مطلع «خلوت‌گزیده را به تماشا چه حاجت است»، غزل شمارهٔ ۳۳ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

غزلی با مطلع «بیا که رایت منصور پادشاه رسید»، غزل شمارهٔ ۲۴۲ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.