جلیل اصفهانی

از شاگردان برجسته آواز این استاد می‌توان به تاج اصفهانی، اسماعیل ادیب خوانساری، حبیب شاطر حاجی، حسین طاهرزاده، سید محمد طاهرزاده و از نوازندگان می‌توان به اکبرخان حسین آقا پسر شعبان خان (پدر جلیل شهناز)" اشاره کرد.

در گذشته صدای نِی، همراه با ناخالصی زیاد بود؛ یعنی نواختن آن به صورتی بود که تفاوت محسوسی بین صداهای اوج، بم و بم نرم نبود، ولی استاد کسایی توانست با تغییر حالت در زبان، در محل استقرار زبان، حالت لب و فرم سر نی، صدایی بسیار شفاف و بدون ناخالصی از نی تولید کند. همین پیشرفت باعث شد تا نوازندگی نی او، به رادیو راه پیدا کند. تکنوازی‌ها و همکاری با نوازندگان و خوانندگان مشهور آن زمان چون جلیل شهناز، علی تجویدی، احمد عبادی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری و… باعث شد تا نی هم‌ردیف سازهای دیگر قرار بگیرد.

او در ۴ خرداد سال ۱۳۱۶ در شیراز متولد شد. نکته‌ای که شاید پازوکی را از دیگر آهنگسازان جدا می‌کند نوشتن شعر و آهنگ یک اثر است؛ کاری که در اکثر موارد به‌وسیله دو نفر انجام می‌گیرد. پازوکی در ۷ سالگی به‌علت علاقه فراوان به موسیقی وارد این عرصه شد و در ابتدا به یادگیری فلوت پرداخت. اما بعدها به‌صورت حرفه‌ای به فراگیری و نواختن ویولن پرداخت. پازوکی به اصفهان رفت و در دبیرستان ادب یا همان کالج انگلیسها به ریاست حسین عریضی تحصیل کرد و با هوشمند عقیلی همکلاسی شد و در این شهر زیر نظراستادان جلیل شهناز و تاج اصفهانی و عبدالحسین برازنده به فراگیری موسیقی پرداخت.