جبرئیل در سنت یهودی مسیحی

آموزه‌ها و متون یهودیت گاهی با خشونت مرتبط بوده‌است. قوانینی در سنت یهودی وجود دارند که ریشه کن کردن شر را، گاهی با استفاده از ابزارهای خشونت آمیز، الزامی می‌کنند. یهودیت همچنین حاوی آموزه‌های صلح آمیز در کنار آنهایی است که خواستار خشونت هستند. خشونت و عدم خشونت از سوی گروه‌ها و افراد غالباً در قوانین و الهیات یهودی در کنار هم قرار می‌گیرد. نگرش‌ها و قوانین نسبت به هر دوی صلح و خشونت در سنت یهودی وجود دارد. در طول تاریخ، متون یا احکام دینی یهودیت برای ترویج و همچنین مخالفت با خشونت استفاده شده‌است.

اعمال خاص صدقه در روزهای مهمی انجام می‌شود: در عروسی‌ها، عروس و دامادهای یهودی به‌طور سنتی به خیریه پول می‌دادند تا نمادی از شخصیت مقدس ازدواج باشد. در عید فصح، جشن بزرگ در سنت یهودی، پذیرایی از غریبه‌های گرسنه و غذا دادن به آنها در سر سفره سنتی است. در پوریم بر هر یهودی واجب است که به یک نفر دیگر غذا بدهد و حداقل به دو نفر فقیر هدیه بدهد به مقداری که هر کدام معادل یک وعده غذایی باشد، به منظور افزایش شادی کلی در طول دوران این ماه.

آحاد هعام در مقاله‌اش دربارهٔ موسی می‌گوید او از حدس و گمان‌های دانشمندان در مورد وجود یا عدم وجود تاریخی موسی آزرده نمی‌شود، زیرا قهرمان واقعی یهودیت، نه آن شخصیت تاریخی بلکه کسی است که در سنت یهودی به عنوان تجسم روح یهودیان مجسم شده‌است. این موسی نه یک استراتژیست نظامی بزرگ و نه یک سیاست‌مدار زیرک است. نقش او نیز به‌طور اصلی قانون‌گذار در معنای پذیرفته‌شده نیست زیرا قوانینی که او وضع کرد برای آیندگان بود. موسی بیش از هرچیز سرور انبیاست و بالاترین نمود نبوت در زندگی یک انسان است. این خدایی که با او و مردم سخن می‌گوید، خدای قبیله‌ای نیست، بلکه خدای همه انسان هاست.

شجره نامه‌های عرب‌های بنی لیحیان را از اسماعیلیان می‌دانند، یعنی از نسل اسماعیل هستند، اگرچه در سنت یهودی تصور می‌شود که آنها مستقیماً از طریق همسر دومش کتوره (و نه از اسماعیل) مستقیماً از ابراهیم آمده‌اند.

اهمیت این مکان برای قوم یهود از همان ابتدا در تورات ذکر شده است. در سنت یهودی، اهمیت زیادی به این غار و شهر الخلیل که در آن واقع شده است، داده می‌شود.

در سنت یهودی مسیحی، اعتراف به گناه به صورت علنی یا شخصی، برای کسب مغفرت الهی ضروری تلقی شده است.