تیز شوق

به بال شوق چنان می پراندم خاطر که در هوای ارادت چو مرغ تیز پرم

خود گرچه ز شوق تیز بودیم در وحشت وترس نیز بودیم

بزرگ علوی، داستان‌نویس مشهور ایرانی در نامه‌ای خطاب به بهمن‌بیگی، کتاب بخارای من ایل من او را اینچنین توصیف می‌کند: دوست عزیز جناب آقای بهمن‌بیگی، بخارای من ایل من را با کمال ذوق و شوق خواندم و از آن لذت بردم، از خواندن «آل» اشک از چشمم سرازیر شد. به طبع وقاد شما و دید تیز شما آفرین گفتم و از لطف شما صمیمانه تشکر می‌کنم. هم ادبی بود و هم فرهنگ عوام (فولکلور). خدا شما را از ما نگیرد. از این کارها باز هم بکنید تا ادبیات جدید ایران غنی ترشود. قربان شما- بزرگ علوی، فرانکفورت ۷/۱۲/۱۳۷۱