توصیه به اصلاح

او در جریان مبارزات انتخاباتی و پس از پیروزی، از برقراری مجدد مجازات اعدام برای جرایم جدی، توصیه به پلیس برای شلیک به افراد مسلح تحت تعقیب، انتقاد از طبقه روشنفکر و وعده پاکسازی تشکیلات دولتی از فساد حمایت کرده‌است. او به استفاده از بعضی واژه‌های مستهجن در ملاء مشهور است.

به هر حال آرنیم همچنان در نبرد در دفاع از سر ساحل تونس مهارت راه‌کنشی از خود نشان می‌داد. او پیش‌بینی می‌کرد دشمن قصد دارد با تهاجم خود گروه ارتش را به دو نیم کند. آرنیم مایل بود ارتش یکم ایتالیا را از جنوب به شمال عقب بکشد تا خط خود را کوتاه‌تر و از منطقه کوچک‌تری دفاع کند. با این وجود، کسلرینگ با خوش‌بینی نسبت به وضعیت، چنین مجوزی به او نداد. به هر صورت آرنیم روز ۱۴ مارس به بگان‌های غیر موتوریزه ایتالیایی دستور حرکت به سمت شمال داد. در همین حال تهاجم متفقین آغاز شد. قفصه روز ۱۷ مارس سقوط کرد. آرنیم دو سوم از نیروهای ذخیره متحرک خود را صرف مقابله با تهاجم جنوبی دشمن در ناحیه مارث ساخت. با اقدام بریتانیایی‌ها به دور زدن موضع ایتالیایی‌ها در خط مارث، مسه روز ۲۸ مارس وادار به رها کردن این موضع شد. به هر حال ایتالیایی‌ها نتوانستند در مواضع پشتی خط دفاعی مناسبی در وادی عکاریت ایجاد کنند. آرنیم مداوما از فرماندهی عالی درخواست تدارکات بیشتر می‌کرد. او روز ۲۹ مارس به فرماندهی ایتالیا اعلام کرد تنها برای یک یا دو روز رزمی دیگر مهمات دارد؛ البته برخی از انواع آن‌ها در همین زمان به اتمام رسیده‌است. او همچنین گزارش کرد بدون سوخت دیگر امکان تحرکات عمده وجود ندارد. درحالی‌که کسلرینگ توصیه به اجرا ضدحمله می‌کرد، آرنیم به فرستاده او، سرتیپ زیگفریت وستفال، گفت نیروهایش دیگر حتی همانند رومل، نان هم ندارند.

در همین حال، هوپنر که تلاش می‌کرد از سد ارتش‌های شانزدهم و بیستم شوروی بگذرد، از شمال غربی مسکو گزارش کرد توان گروه زرهی ۴ کاملاً تحلیل رفته‌است و توصیه به صدور فرمان جهت برقراری مواضع دفاعی در طول رود ایسترا کرد. پیش از آن که پاسخی از مراتب بالاتر دریافت شود، هوپنر با مشاهده وضعیت نیروهای خود و قوای دشمن، به ابتکار خود دست به این اقدام زد. در همین زمان، در جناح شمالی گروه ارتش مرکز، گروه زرهی ۳ در درگیری با ارتش یکم شوک شوروی، به مرور در حال عقب نشستن از جنوب غربی یاخروما بود. تا ۵ دسامبر پیشروی هر دو گروه زرهی ۳ و ۴ ورماخت که با حملات مکرر هوایی دشمن به ستون‌های تدارکات آن‌ها فاقد سوخت و مهمات شده بودند، به‌ناچار و نهایتاً در ۱۵ تا ۲۸ کیلومتری خطوط اصلی دفاعی مسکو، کاملاً متوقف شد.

سوگا یک برنامه روزانه تناسب اندام دارد که شامل ۱۰۰ درازنشست و ۴۰ دقیقه پیاده‌روی در هر روز صبح و ۱۰۰ بار درازنشست در هر شب است. او این روال را پس از توصیه به لاغر کردن شروع کرد و در طی چهار ماه ۱۴ کیلوگرم وزن کم کرد.

در مقاله‌ای در نیویورک تایمز، پرل به دلیل توصیه به ارتش برای خرید سیستم تسلیحاتی از یک شرکت اسرائیلی مورد انتقاد قرار گرفت که یک سال قبل ۵۰۰۰۰ دلار هزینه مشاوره به او پرداخت کرده بود. پرل دریافت این مبلغ را در همان ماهی که به دولت ریگان ملحق شد تأیید کرد، اما گفت که این پرداخت برای کارهایی است که قبل از پیوستن به دولت انجام شده‌است و او این کار مشاوره قبلی را به ارتش اطلاع داده‌است. پرل هرگز به خاطر هیچ چیز مرتبط با این حادثه متهم نشد.

از این رو، رومل توصیه به عقب‌نشینی بلافاصله تا مواضع او در شمال کوهستان آپنینی کرد.

در میان سایرین، فیلسوف جورج برکلی و کشیش ویلیام لاو به شدت با این کتاب مبارزه کرد. برکلی در دومین مصاحبه در خصوص اثرش با نام Alciphron (1732) به این موضوع تاخت. پس از انتشار نسخه آن در سال ۱۷۲۳، هیئت منصفه اعظم بلوک میدل سکس از آن با عنوان یک اثر دردسرساز یاد کرد و اعلام کرد که هدف این افسانه "زیر پا گذاشتن دین و فضیلت است و برای جامعه، زیان‌بخش است و به ضرر دولت است" و توصیه به زندگی لوکس، آزمندی، غرور، و همه رذایل، به عنوان ضروریات رفاه عمومی است، و نه تمایل به نابودی قانون اساسی". ماندویل در بلاغت سخنرانی، تأثیر جامعه را برای اصلاح رفتار مشاهده کرد. این کتاب در "مجله لندن" نیز نکوهش شد.

پس از پذیرش قطعنامه ۱۸۱ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد مبنی بر توصیه به تصویب و اجرای طرح تقسیم سرزمین فلسطین میان یهودیان و اعراب، جامعهٔ یهودی به شادی پرداختند و در مقابل با اعتراضات اعراب مواجه شد. پس از ۱ دسامبر، کمیته عالی عرب یک اعتصاب عمومی را تصویب کرد که سه روز به طول انجامید.

از نظر اینشتین، جنگ یک بیماری بود و او همواره به‌دنبال خودداری در برابر جنگ بود. با امضای چنین نامه‌ای به روزولت، اینشتین در پاسخ به سردبیر کایزو[ba] گفت که او قدمی برخلاف افکار و عقاید صلح طلبانه خود برداشته است. در سال ۱۹۵۴ و یک سال پیش از مرگ، اینشتین به دوست قدیمی خودش، لینوس پاولینگ گفت: «من یک اشتباه بزرگ در زندگی کرده‌ام، که نامهٔ توصیه به ساخت بمب اتمی به روزولت را امضا کردم. اما برایش یک دلیل داشتم؛ خطر ساخت این بمب از سوی آلمانی‌ها …»

به منظور حل این مشکل، سرهنگ کامهوبر توصیه به استفاده از رادار فْرِیا برای هدایت هواگردهای رهگیر شبانه کرد.