توشه حج

توشه با خست منعم چه برم؟! خوشه با منت دهقان چکنم؟!

بوسه زن بر آن جبین مهوشش توشه بردار از جمال دلکشش

زلفظ گوهر افشان تو جانرا توشه شد فربه زجود کاروان بخش تو کا ن را کیسه شد لاغر

بدین جایت از بد نگهبان بود چو زی در شدی توشه جان بود

شد آن گنج را دید در گوشه‌ای ز بی توشه‌ای ساخته توشه‌ای

دین زردشتی و آیین قلندر چند چند توشه باید ساختن مر راه جان‌آویز را

اى پـسـرم بـه درسـتـى كـه تـو از وقـتـى كـه از شكم مادرافـتـادى پـشت به دنيا و رو به آخرت نموده اى و تو در هرروز بـه سـوى آنـكـه رو كرده اى پس توشه بردار براىخـانـه اى كـه تو به سوى آن مى روى . و بر تو باد بهتقوى كه آن پر نفع ترين تجارت است .

و بـايـد دانـسـت كه از موانع بزرگ اين تيقظ و بيدارى ، كه اسباب نسيان مقصد و نسيانلزوم سـيـر شـود و اراده و عـزم را در انـسـان مـى مـيـراند، آن است كه انسان گمان كند وقتبـراى سـيـر وسيع است ، اگر امروز حركت به طرف مقصد نكند، فردا مى كند، و اگر درايـن مـاه سـفـر نـكـنـد، مـاه ديـگـر سـفـر مـى كـنـد. و ايـنحـال طـول امـل و درازى رجـا و ظـن بـقـا و امـيـد حـيـات و رجـاء سـعـه وقـت انـسـان را ازاصل مقصد، كه آخرت است ، و لزوم سير به سوى او و لزوم اخذ رفيق و زاد طريق باز مىدارد، و انـسـان بكلى آخرت را فراموش مى كند و مقصد از ياد انسان مى رود. و خدا نكند كهانـسـان سـفـر دور و دراز پـر خطرى در پيش داشته باشد و وقت او تنگ باشد و عُده و عِدهبـراى او خـيـلى لازم بـاشـد، و هـيـچ نـداشـتـه بـاشـد، و بـا هـمـه وصـف از يـاداصـل مـقـصـد بـيـرون رود. و مـعـلوم اسـت اگـر ايـن نـسـيـانحـاصـل شد، هيچ در فكر زاد و توشه برنيايد و لوازم سفر را تهيه نكند، و ناچار وقتىسـفـر پـيـش آيد، بيچاره شود و در آن سفر افتاده و در بين راه هلاك گردد و راه به جايىنبرد.

امام عليه السلام آنقدر به دعا و راز و نياز اهتمام داشتند كه شب عاشورا به همين منظور ازدشمن مهلت خواستند. امام در آن شب تا صبح به راز و نياز با خدامشغول بود و از جمله دعاهاى حضرت اين بود كه خدايا! تو در هر رنج و محنتى موردوثوق و اطمينان منى و در هر مشكلى پناه و اميد من هستى . در هر چه به من برسد تو مورداعتماد منى ، خدايا! زاد و توشه راه من تويى . خدايا! چه مصيبت هايى كه قلب در برابرآن ناتوان ، چاره جويى در مقابل آن اندك ، دوست در آنجا شكست خورده و دشمنان زبان بهشماتت گشوده . خدايا به من به درگاه تو مى آيم و شكايت آن مصيبت را پيش تو مى آورم. خدايا! تو آن را از من دور كرده و مرا به رنج و محنت رها ساز

برون ز گوشه بهشت برین سقر باشد فزون ز توشه شکر معده بار خر باشد

زن قصه خود را به او گفت ، پس ديرانى گفت : ديگر نفس من راضى نمى شود كه تو دراين دير باشى ، بيرون رو و بيست درهم براى خرجى به او داد و در شب او را از ديربيرون كرد و گفت : اين زر را توشه كن خدا كارساز توست .

بدو گفت شاپور نوشه بدی جهان را به دیدار توشه بدی

عرب گفت : ((زاد و توشه و توانائى مالى ندارم .)) خليفه گفت : ((پس حج از تو ساقطشد و بر تو واجب نيست ، چونكه خداوند متعال مى فرمايد: (مَنِ اسْتَطاعَ اِلَيْهِسَبيلاً)(326): حجِّ خانه خدا، بر كسانى كه توانائى رفتن بسوى آن را دارند واجباست .

و كسى كه مال حرامى به دست آورد، خداوند هيچ صدقه ، آزاد كردن بنده ، حج و عمره اىرا از او قبول نمى كند. و خداوند عزوجل بعدد پاداش اين اعمالش براى او گناه مى نويسدو اگر پس از مرگ او چيزى از آن باقى بماند، توشه او براى جهنم خواهد بود و كسىكه به آن دسترسى داشته باشد، ولى آن را از ترس خداوند ترك كند، در دوستى ورحمت خداوند به سر برده و دستور مى رسد كه او را به بهشت ببريد.

ب . همچنين در خطبه 76، راه نجات را عمل صالح معرفى مى كند و مى فرمايد: كسى از رحمت خاص خداوند بهره مند مى شود كه به كلمات حكيمانه او گوش سپرده ، قلبش را ظرف آن قرار دهد و به رشد دعوت شود و نزديك بيايد و دامن سالك واصل و به مقصد رسيده اى را بگيرد(150)، و نجات پيدا كند و مراقب پروردگارش بوده از معصيتش بهراسد، كار خالصى پيش فرستد و عمل صالح انجام دهد، چيزى را كسب كند كه ذخيره او باشد كه آن نيز براساس آيه والباقيات الصالحات خير عند ربّك ثواباً و خيرٌ اءملاً(151)، عبارت از اعمال صالح است و از آنچه بايد بپرهيزد دورى گزيند. صيّاد خوبى باشد و با هدف يابى تير بيفكند و با هواى خود مكابره كند و بر آن برترى يابد و كبرايى خود را نسبت به هوس نشان دهد و بگويد: من بزرگتر از آن هستم كه تسليم تو شوم ، شكيبايى را مركب نجات و تقوا را توشه وفاتش قرار دهد، راه روشن را پيش بگيرد و طريق راست را مسير خويش قرار دهد، فرصت زندگى را غنيمت شمرد و بر اجل پيشى گيرد و عمل صالح ذخيره كند؛ چنان كه خداى سبحان در قرآن كريم فرموده است : وتزوّدوا فإ نّ خير الزّاد التّقوى (152).

بى گمان كسانى كه فرشتگان (براى قبض روح در واپسين لحظات زندگى ) بهسراغشان مى روند (مى بينند كه به سبب ماندن با كفار در كفرستان و هجرت نكردن بهسرزمين ايمان ) برخود ستم كرده اند، بديشان مى گويند: كجا بوده ايد (كه اينك چنينبى دين و توشه مرده ايد و بدبخت شده ايد؟ عذرخواهان ) مى گويند: ما بيچارگانى درسرزمين (كفر) بوديم (و چنانكه بايد به انجام دين نرسيده ايم ! فرشتگان به آنها مىگويند: مگر زمين خدا وسيع نبود تا در آن (بتوانيد بار سفر بنديد و به جاى ديگر)كوچ كنيد؟

(پسرم ! دنيا درياى ژرف و عميقى است كه خلق بسيارى در آن غرق شده اند، تو كشتىخود را در اين دريا ايمان به خدا قرار ده ، بادبان آن راتوكل بر خدا، زاد و توشهات را در آن تقواى الهى ، اگر از اين دريا رهائى يابى بهبركت رحمت خدا است ، و اگر هلاك شوى به خاطر گناهان تو است ).

همه دوستی رفته در گوشه‌ای همی خواست بهر خودش توشه‌ای

ز سامان به سامان همه کوی و شهر دویدم مگر یابم از توشه بهر

ماریون رنه ریمرز توشه (متولد ۲ اوت ۱۹۸۵) یک روزنامه‌نگار ورزشی، مفسر و مجری تلویزیونی مکزیکی می‌باشد. ماریون در حال حاضر با تی ان تی ورزش مکزیک قرارداد دارد. وی بیشتر بدلیل حضورش در فاکس اسپورت مکزیک و فاکس دیپورتز نام برده می‌شود، مکانی که ماریون در برنامه خبری ورزشی شبانه فاکس مرکزی از سال ۲۰۰۸تا ۲۰۲۱گویندگی کرد. او همچنین یکی از بنیانگذاران و رئیس سازمان غیرانتفاعی و غیردولتی ورسوس می‌باشد.