[ویکی فقه] توسل و عشق وافر علما به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) و اهل بیت ایشان (علیهم السّلام) از امتیازات خاص فرهنگ تشیع به شمار می رود که ریشه در آیات نورانی وحی و فرمایشات معصومین (علیهم السّلام) دارد. از نظر شیعه تمسّک و توسل به این انوار پاک در دنیا باعث وساطت این بزرگواران نزد پروردگار و حل شدن مشکلات با افاضه الهی و موجب شفاعت آنها در قیامت می گردد و کسی که قدم در راه اطاعت از دستورات آنها بنهد رستگار خواهد شد. در نظر شیعه نبی مکرّم اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) و اهل بیت ایشان وسائط فیض الهی هستند که خداوند از طریق ایشان برکات خویش را بر بشر می فرستد و این وساطت هم در زمینه تکوین و هم در زمینه تشریع و هدایت بشر است و از طرف دیگر حیات و ممات ایشان یکسان است؛ از این رو در زیارت جامعه که از لسان مبارک امام هادی (علیه السّلام) صادر گردیده، اینگونه می خوانیم: «مَن اتاکم نجی و من لم یاتکم هلک... من والاکم فقد والی الله و من عاداکم فقد عادی الله... بکم فتح الله و یکم یختم و بکم ینزل الغیث و بکم یمسک السماء ان تقع علی الارض... من اراد الله بدابکم...؛ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره، ص۵۴۶-۵۴۹،، انتشارات اسوه. در کلام بزرگان توسل و توجه به اهل بیت (علیهم السّلام) نمود و ظهور داشته است که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود: ← امام خمینی در سیره عملی بزرگان، توسل و عشق به اهل بیت مظاهر متعددی دارد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود: ← امام خمینی ...
جملاتی از کاربرد کلمه توسل علما به اهل بیت
اما، بیشتر دورهٔ حبس امام مربوط به دورهٔ معتمد میشود که در ادبیات شیعه بهعنوان سختگیرترین خلیفه نسبت به عسکری معروف است. دورهٔ معتمد با شورشهای علویان و افراد منتسب به آنها همزمان بود. معتمد نیز به تفاوت رویکرد امامیه با دیگر گروههای شیعه آگاه بود و حسن عسکری را از زندان آزاد کرد. علی بن زید بن علی در کوفه قیام کرد و بر آن تسلط یافت، اما سپستر شکست خورد. شورش دامنهدارتر، شورش صاحبالزنج (۲۵۵–۲۷۰ ه.ق) در بصره و جنوب بینالنهرین بود. وی منتسب به علویان بود، اما حسن عسکری در نامهای بهصراحت انتساب وی به اهل بیت را نفی میکند. این کار هم برای جلوگیری از عدم انتساب رفتارهای ناپسند صاحبالزنج به شیعه در نگاه مردم و هم برای کاهش فشار خلافت بوده است. حتی بنا بر روایتی از مسعودی، زمانی که معتمد یا برادرش، موفق، عازم جنگ با صاحبالزنج شد، حسن عسکری و جمعی از شیعیان وی را مشایعت کردند.
خبرگزاری مهر در ۲۱ دی، از رضایت دادن شاکی این پرونده خبر داد و از قول شاکی چنین نوشت: «به دلیل تعلقاتی که به اهل بیت دارم و محمود کریمی هم چون یکی از مداحان اباعبدالله الحسین است، از شکایت خود گذشتم.»
اکثریت مردم بردسیر، مسلمان و شیعه دوازده امامی میباشند و ارادت خاصی نسبت به اهل بیت دارند. البته در گذشته عدهای از پیروان دین زرتشت و فرقه دراویش اهل حق در این شهر و اطراف آن ساکن بودهاند.
و گر بیاران گفتی به اهل بیت بگوی رحب یاران با اهل بیت بغض مدار
فلک خراب شوی ظلم تا کی و تا چند به اهل بیت نبی ظلم بیش از این مپسند
موضوع کتاب، اطلاعاتی است که از عبدالله بن عباس در منابع مختلف موجود است میباشد. مؤلف در این اثر سعی نموده است تا علاوه بر بیان روایاتی که عبدالله بن عباس نقل کرده است، به بیان گزارشهای تاریخی منقول از وی و همینطور اتفاقاتی که عبدالله در آن دخیل بوده است بپردازد. در این اثر با بیان روایاتی از زندگانی عبدالله، تشیع و ارادت او به اهل بیت نبوت نتیجهگیری کرد. مؤلف در بخشهای پایانی کتاب به نظریات پژوهشگران دربارهٔ شخصیت عبدالله بن عباس پرداخته و از این دیدگاه به شرح جایگاه او پرداخته است.
به اهل بیت محمد که ذیل طاهرشان بود ز پردهٔ چشم فرشتگان اطهر
به اهل بیت عصمت بس که میل دشمنی دارد بهر کس خادم آن آستان شد سر گران دارد
ابوالفتوح در استفاده از روایات وحدت رویه ندارد در یکجا روایات منسوب به اهل بیت را مردود میشمارد و در عین حال این حجم از روایات از کسانی نقل میکند که شکی در کذاب و جعال بدون آنها نیست بدون اینکه بحث از سند و دلیل کند.
به اهل بیت رسالت مرا است چشم امید چه پُر گناه ، تنم را به خاک بسپارند
گوا توئی که ندارم به کاه برگی، برگ به اهل بیت ز من چون رسد نوال و نوا
ز ظلم های تو نسبت به اهل بیت رسالت دلم زکف شده و، طاقتم به طاق رسیده
از مساجد قدیمی است. علی بن ابیطالب در مقاطع مختلف در آن حضور داشته است. از جمله به هنگام عزیمت به صفین و نهروان در این مسجد اقامت داشته و در آن نماز اقامه کرده است. ساخت فعلی بنای این مسجد و مناره آن به دوره سلطان مغولی، الجایتو، باز می گردد. در این مناره کلماتی به خط کوفی مکتوب است که تمامی آن نماد و نشان محبت به اهل بیت است.
فلک به آل پیمبر سر مجادله دارد به اهل بیت نبی تا کی این معامله دارد
به اهل بیت پیمبر مگر که مر شریر به دشت کرب وبلا ترک شر نکرده هنوز؟