ته غربالی

از آنجا که فرضیه جریان فشاری مورد قبول عموم است، باید در ارتباط با پیشگویی‌های مبتنی بر این مدل، به برخی نکات توجه کرد اول آنکه منافذ عناصر غربالی نباید بسته باشند چرا که اگر پروتئین P یا هر ماده دیگر این منافذ را مسدود کند، مقاومت در برابر جریان عناصر غربالی به سرعت افزایش می‌یابد.

از سوی دیگر، فرضیه جریان فشار به عنوان محتمل‌ترین مکانیزم انتقال در آوند آبکش پذیرفته شده‌است این فرضیه نخستین بار به وسیله مانچ در سال ۱۹۳۰ ارائه شده و بیانگر آن است که جریان محلول در عناصر غربالی، تحت اثر اختلاف شیب اسمزی بین مخزن و منبع صورت می‌گیرد. اختلاف فشار به دلیل انجام بارگیری در منبع و تخلیه در مخزن تداوم می‌یابد. بارگیری آوند آبکش سبب افزایش فشار اسمزی عناصر غربالی در بافت منبع شده و این امر افت شدید پتانسیل آب را در پی دارد. در پاسخ به این شیب پتانسیل آب آب وارد عناصر غربالی می‌شود و فشار تورژسانس آن را افزایش می‌دهد. در انتهای مسیر انتقال، تخلیه موجب کاهش فشار اسمزی عناصر غربالی در بافت مخزن می‌شود. همزمان با افزایش پتانسیل آب آوند آبکش و برتری آن بر آوند چوبی، آب در پاسخ به شیب پتانسیل آب، آوند آبکش را ترک می‌کند و این امر، کاهش فشار تورژسانس عناصر غربالی آبکش مخزن را در پی دارد.

زمانی که اطلاعات پنهان در خریداران وجود داشته باشد، انگیزه غربال‌کردن آن‌ها با سهمیه‌بندی یا قیمت‌گذاری غیرخطی به وجود می‌آید. در تعادل تمیزدادن، مشتری با کمترین ارجحیت اثر خارجی منفی بر انواع با ارجحیت بیشتر اعمال می‌کند. تعادل غربالی معمولاً شرایط را بهتر می‌کند اما همواره این تعادل وجود ندارد.

دوم آنکه در یک عناصر غربالی واحد انتقال دو جهته واقعی (یعنی انتقال در هر دو جهت) رخ نمی‌دهد.

سلامت و کارایی غشای سلول برای حفظ مواد محلول در جریان انتقال و بازبودن منافذ صفحه غربالی برای جرکت رو به جلو این جریان لازم است.

نظریات مرتبط با انتقال در آوند آبکش را می‌توان به دو دسته فعال و غیرفعال تقسیم‌بندی کرد. فرض هر دو نوع نظریه بر این است که بارگیری در منبع و جذب در مخزن مستلزم صرف انرژی است با این تفاوت که نظریات فعال معتقد به صرف انرژی برای فرایند انتقال هستند و حال آنکه نظریات غیرفعال بر این باورند که انرژی، تنها برای حفظ کارایی عناصر غربالی و نه برای تحریک فرایند انتقال لازم است.

گودی جمجمه‌ای پیشین از جلو به عقب از صفحه‌های اوربیتال استخوان پیشانی، صفحه غربالی استخوان پرویزنی (اتموئید)، سطح فوقانی بال کوچک و بخش قدامی یا ثلث قدامی تنه پروانه‌ای (اسفنوئید)، در جلوی لبه قدامی ناودان چلیپایی (کیاسماتیک) تشکیل شده است. این گودی محل استقرار لوب پیشانی نیمکره‌های مغزی است. در قدامی‌ترین بخش حفره جمجه‌ای پیشین، قسمت ابتدایی ناودان سینوس ساجیتال فوقانی قرار دارد و بلافاصله در پائین آن ستیغ پیشانی دیده می‌شود که محل اتصال داس مغزی می‌باشد. بعد از آن زائده تاج‌خروسی وجود دارد که بین دو نیمکره مغزی واقع می‌شود و به آن داس مغزی متصل می‌گردد. میان زائده تاج‌خروسی و ستیغ پیشانی سوراخ کور قرار دارد.

اگر در طول مسیر انتقال هیچ دیواره‌ای وجود نداشت (که وجود دارد) و اگر تمام مسیر انتقال یک جزء غشایی واحد بود آنگاه اختلاف فشار منبع و مخزن به سرعت به تعادل می‌رسید، اما وجود صفحات غربالی مقاومت مسیر را به شدت افزایش می‌دهد و منجر به تولید و حفظ اختلاف فشار بین عناصر غربالی منبع و مخزن می‌شود. از دیدگاه فیزیکی، جریان توده‌ای درست همانند حرکت آب از درون یک لوله آبرسانی، محتویات عناصر غربالی را در طول مسیر انتقال به جلو می‌راند. توجه کنید که براساس این مدل، در سرتاسر گیاه مقداری از آب بین مسیرهای تعرق (آوند چوبی) و انتقال (آوند آبکش) در حال چرخش است.