تنگه بالا

به استناد گفتهٔ کهنسالان و کتاب‌ها و سفرنامه‌های تاریخی، یکی از معضلاتی که مردم منطقه در عصر قاجار (یا پیش از آن) با آن دست به گریبان بودند، هجوم ترکمانان بود. این هجوم، به منظور غارت، چپاول اموال و احشام بود. مردم منطقه تدابیر مختلفی برای دفاع به کار می‌گرفتند. به عنوان مثال در نقطه‌ای در «گونو» گلوگاه راه اصلی را با دیوار سنگی مسدود می‌کردند به همین دلیل آن‌جا را «بسته» می‌نامیدند که هم‌اکنون نیز به همین نام خوانده می‌شود. گلوگاه مورد اشاره مکانی است تنگه مانند که در آن‌جا راه باریک می‌شود. مسدود کردن راه به منظور اختلال در حرکت و کاهش سرعت مهاجمین و سرگرم‌کردن آن‌ها بود، تا مردم باخبر شوند. از کوه‌های بالای «بسته» به سمت ترکمانان تیر و سنگ پرتاب می‌شد.

اختلاف درجه حرارت این تنگه با نورآباد در روزهای گرم تابستان، گاه به بیش از ده درجه سانتی گراد می‌رسد. منطقه نورآباد ممسنی از مناطق گرمسیر محسوب می‌شود و میانگین درجه حرارت آن در تابستان در حدود ۳۰ درجه سانتی گراد بالای صفر است.

ولى طـبـق گـواهـى دانشمندان - همانگونه كه در بالا نيز اشاره كرديم - در سرزمين قفقازمـيـان دريـاى خـزر و دريـاى سـيـاه سـلسـله كـوهـهـائى اسـت هـمـچـون يـك ديـوار كـهشـمال را از جنوب جدا مى كند، تنها تنگه اى كه در ميان اين كوههاى ديوار مانند وجود داردتنگه داريال معروف است ، و در همانجا تاكنون ديوار آهنين باستانى به چشم مى خورد، وبه همين جهت بسيارى معتقدند كه سد ذو القرنين همين سد است .

ششمین و آخرین نقش برجسته که آنهم در سمت راست تنگه و دقیقاً در کنار جاده واقع شده‌است متأسفانه بیشترین آسیب را در طی زمان دیده و قسمت‌های بالای آن تقریباً از بین رفته‌است. در این نقش برجسته مراسم دریافت فر ایزدی (حلقه شهریاری) توسط شاپور اول از اهورامزدا و همچنین پیروزی وی در جنگ با رومیان به تصویر کشیده شده‌است. در این نقش، زیر سم اسب مظهر اهورامزدا، اهریمن و زیر پای اسب شاپور، گردیانوس، امپراتور کشته شده، لگدمال می‌شوند. فیلیپ نیز طبق معمول جلوی اسب شاه زانو زده و تقاضای صلح و بخشش دارد.

فراموش نکنید که در کنار این روستای زیبا، آبشاری وجود دارد که یکی از زیباترین و بلندترین آبشارهای استان فارس به شمار می رود. آب این آبشار از دو دهنه چشمه پرآب به نام خطیری و رضایی تأمین می‌شود که پس از عبور از باغ‌ها و دره‌های باصفا، با فاصله اندکی در پایین دست روستا از دیواره‌های صخره‌ایی سراریز می­شود. در بالای آبشار و در اطراف روستا تپه‌های باستانی متعددی از دوره‌های مختلف تاریخی به جا مانده‌اند که قدمت طولانی سکونت انسان در این ناحیه را نشان می‌دهند. هر کس اهل ممسنی باشد نام رودخانه شش پیر را شنیده است این رودخانه در نزدیکی روستا از تنگه ای عبور می کند که با پوشش انواع درختان جنگلی ناحیه زاگرس زیبایی خاصی دارد و در پائیز و بهار فوق العاده است. چمن‌زارها و مراتع طبیعی تپه­ های شرق روستا، چشم‌اندازهای سحرانگیزی دارد. آبشار پاقلعه یکی از زیباترین و بلندترین آبشارهای استان فارس است. آبشار پا قلعه که در روستای پاقلعه از توابع بخش دشمن زیاری شهرستان ممسنی، با مختصات جغرافیایی 52درجه و 1 دقیقه طول شرقی و 30درجه عرض شمالی، در فاصله 70کیلومتری جنوب شرقی نورآباد (ممسنی) و 75کیلومتری شمال غربی شیراز، در شرق رشته کوه‌های زاگرس بر روی شیب نسبتاً تندی واقع شده است.

برای دسترسی به این منطقه ابتدا از شهمیرزاد به سمت روستای چاشم حرکت کرده و یک کیلومتری قبل از روستای چاشم در سمت غرب جاده‌ای خاکی وجود دارد که سوله‌ای آبی رنگ بر فراز آن ساخته شده‌است. این جاده را پی گرفته تا پس از حدود ۱۰ کیلومتر به ابتدای تنگه رسید، برای پیمایش تنگه از داخل رودخانه در خلاف جریان آب، مسیر را به سمت جنوب ادامه باید داد تا به اولین آبشار که ارتفاعی برابر ۳ متر دارد رسید. از سمت راست این آبشار مسیری برای صعود و بالا رفتن ایجاد شده‌است. این مسیر را اگر به سوی بالا رفت به آبشاری دیگر به ارتفاع ۲٫۵ متر خواهد رسید. در سمت راست آن تونلی وجود دارد که مسیری را برای بالا رفتن ایجاد کرده‌اند با بالا رفتن از آن، می‌توان به مسیر ادامه داد. در این مکان مسیر تقریباً مسطح است و باید از سمت چپ رودخانه حرکت کرد تا به یک محیط تقریباً بازرسید که یکی از چشمه‌های آب رودخانه در آن قرار دارد. در مسیر دست چپ رودخانه اگر بتوان به حرکت ادامه داد و در امتداد رودخانه پیش رفت، این مسیر تا ۷۰۰ متر ادامه یافته تا به آبشاری به ارتفاع ۵ متر می‌رسد، از اینجا به بعد مسیر نیازمند پیمایش فنی از دهانه دیگر رودخانه است.

در آغاز تنگه در دامنه کوه راه باریکی به پهنای ۵/۱ متر و به درازای حدود ۲۰۰متر در سنگ کوه تراشیده شده که جالب و حائز اهمیت است و آثار آن می‌رساند که مربوط به دوران‌های خیلی دور می‌باشد. برحسب نیاز به رفت و آمد بسیار، دیوار گذرگاه سنگی را از بالا تراش داده و در بعضی جاها از یک متر تا ده متر پهنا داده‌اند. در وسط تنگه پایه‌های پلی دیده می‌شود که برای گذشتن از این سوی آب به سوی دیگر در قدیم الایام ساخته بودند.

قله اُرم، با ۲۸۰۰ متر ارتفاع، در شمال غرب شهمیرزاد و جنوب غرب روستای چاشم قراردارد. این قله جزو قله‌های رشته کوه البرز محسوب می‌گردد. ارم از شمال به تنگه روزیه، از شرق به روستای چاشم واز جنوب به گداربن و ملا محمد محدود می‌شود. جبهه شمالی آن را دیواره‌های بلند تشکیل داده و جناح جنوبی آن را دره‌هایی تشکیل می‌دهند. قله مشخصاً دردوره کرتاسه شکل گرفته‌است. پوشش گیاهی منطقه شامل انواع گون، انواع گرامینه، ارس، لاله وحشی، انواع کنگر وگل قاصدک می‌باشد. از جانوران منطقه می‌توان به پلنگ، موش صحرایی، کبک، مار، خوک، گرگ و گربه وحشی اشاره کرد. قله برروی رشته کوهی با جهت شمال شرقی – جنوب غربی واقع شده ودر مرکز این رشته کوه قراردارد. برای دسترسی به ابتدای مسیر می‌بایست از مهدیشهر به سمت چاشم حرکت کرد. پس از طی حدود ۱۲ کیلومتر در سمت چپ جاده، تابلوی مشخصی وجوددارد که نام تنگه ملا محمد برروی آن درج شده‌است. پس از حدود ۸ کیلومتر به قریه ملا محمد می‌رسد. در این مسیرها به علت جریانات فصلی آب، آبشارهای فصلی بلندی ایجاد شده و برای فرود از آنها نیاز به ابزار سنگ نوردی است. قله در زمستان همراه با حجم بالای برف است و تغییرات ناگهانی جوی از ویژگی‌های آن محسوب می‌شود.