تنظیم باروری

تا سال ۲۰۱۴، نرخ ملی مشارکت زنان در تنظیم قاعدگی به عنوان یک روش پس از نزدیکی، برای کنترل باروری، ۱۰ در هر ۱۰۰۰ زن ۱۵ تا ۴۹ ساله و نرخ ملی سقط جنین خودخواسته ۲۹ در هر ۱۰۰۰ زن در همان فاصله سنی بود. سازمان ملل تخمین زد که در سال ۲۰۰۰، نرخ سقط جنین ۴٫۰ سقط جنین به ازای هر ۱۰۰۰ زن ۱۵ تا ۴۴ ساله بود.

اریک کافمن در کتاب آیا مذهبی‌ها زمین را به ارث می‌برند؟ نوشته است که قطبی شدن مذهب، علیرغم افزایش درآمد در کشورهای در حال توسعه، باعث افزایش بنیادگرایی در سراسر جهان شده است. «مذاهب معتدل» «تا حدی توسط دو نیرو از هم پاشیده می‌شوند، یکی از آنها سکولاریسم و دیگری بنیادگرایی است». مذاهب بنیادگرا مانند آناباپتیست، مورمون‌ها، یهودیان حریدی یا اسلام‌گرایان سلفی، به سرعت رشد کرده‌اند. افزایش بنیادگرایی تا حدودی به دلیل «سکولاریسم است که نظم دینی مستقر را به چالش می‌کشد و به نوعی دین پاسخ می‌دهد و می‌گوید، خوب ما در واقع باید مرزهایی را در مورد آنچه به آن اعتقاد داریم ترسیم کنیم، زیرا در غیر این صورت دین از بین می‌رود. کافمن می‌نویسد رشد سریع جمعیت در جهان در حال توسعه - به‌طور کلی به دنیای مذهبی‌تر منجر شده است. کافمن می‌افزاید این رشد بیشتر یک «اثر غیرمستقیم» دینداری است. «مردم به دلیل مذهبی بودن بچه‌دار نمی‌شوند. اتفاقی که می‌افتد این است که شما افرادی دارید که فقیر هستند، زنان تحصیلات پایینی دارند، بچه‌های زیادی دارند و اتفاقاً مذهبی هستند.» از آنجایی که کشورهای در حال توسعه در حال عبور از یک گذار جمعیتی هستند که در آن افزایش درآمد و دسترسی به آموزش و تنظیم خانواده منجر به کاهش نرخ باروری می‌شود، رشد جمعیت کند خواهد شد. اما به گفته وی، این روند کلی را معکوس نخواهد کرد.

شواهدی وجود دارد که هورمون‌های جنسی ممکن است بر اشتها و غذا خوردن در زنان و شروع پرخوری عصبی تأثیر بگذارد. مطالعات نشان داده‌است که زنان مبتلا به هیپرآندروژنیسم و سندرم تخمدان پلی کیستیک، بی نظمی در اشتها دارند. این بی نظمی اشتها در زنان مبتلا به پرخوری عصبی نیز دیده می‌شود. علاوه بر این، مطالعات حذفی ژن بر روی موش‌ها نشان داده‌است که موش‌هایی که ژن رمز کننده گیرنده‌های استروژن دارند، به دلیل اختلال در عملکرد تخمدان و تنظیم نامناسب گیرنده‌های آندروژن، باروری کاهش یافته‌است. در انسان، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ارتباطی بین چندشکلی بودن ERβ (گیرنده استروژن β) و پرخوری وجود دارد، که نشان می‌دهد بین هورمون‌های جنسی و پرخوری عصبی رابطه وجود دارد.

باروری بالا بودجه خانواده های فقیر را تحت فشار قرار می دهد و منابع موجود برای تغذیه، آموزش و ارائه مراقبت های بهداشتی به کودکان را کاهش می دهد. برعکس، بسیاری از ویژگی‌های فقر به باروری بالا کمک می‌کنند - مرگ و میر بالای نوزادان، فقدان تحصیلات برای زنان، درآمد بسیار کم خانواده برای «سرمایه‌گذاری» روی کودکان، سهم ناعادلانه در درآمد ملی، و عدم دسترسی به تنظیم خانواده.