تلفات مواد غذایی

فرایند خود ترمیمی ممکن است دیگر مؤثر نباشد و علاوه بر آن به میزان بالایی از اکسیداسیون فلز نیاز دارد. به عبارت دیگر، فلز زیرین قبل از اینکه لایه محافظ اصلاح شود، به شدت خورده می‌شود. در چنین حالتی، مجموع تلفات مواد ناشی از تریبوخوردگی بسیار بیشتر از مجموع سایش و خوردگی خواهد بود که در آزمایشات با همان فلزی که فقط سایش یا فقط خوردگی اتفاق می‌افتد اندازه‌گیری می‌شود. این مثال این واقعیت را نشان می‌دهد که نرخ تریبوخوردگی صرفاً اضافه کردن نرخ سایش و سرعت خوردگی نیست، بلکه به شدت تحت تأثیر اثرات هم افزایی و متضاد بین مکانیسم‌های مکانیکی و شیمیایی قرار دارد. برای مطالعه چنین اثراتی در آزمایشگاه، اغلب از دستگاه‌های تست سایش مکانیکی که مجهز به سلول الکتروشیمیایی هستند استفاده می‌شود.

سازمان غذا و دارو آمریکا مطالعات گسترده‌ای را در مورد درصد تلفات مواد مغذی مختلف از انواع غذا و روش‌های پخت انجام داده است. وقتی غذاها پخته می‌شوند، برخی از ویتامین‌ها ممکن است «بیولوژیکی‌تر» شوند، یعنی برای بدن قابل استفاده باشند.