تفسیر الشهید زید بن علی

معنی کلمه تفسیر الشهید زید بن علی در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] تفسیر الشهید زید بن علی(ع) المسمی تفسیر غریب القرآن، از جمله کتب تفسیری عربی منسوب به زید فرزند امام زین العابدین (ع) (شهادت 121ق) است که با تحقیق حسن محمدتقی حکیم منتشر شده است. اهمیت این کتاب به دلیل قدمت آن است و اینکه از قدیمی ترین کتبی است که در علم لغت و تفسیر به دست ما رسیده است. این کتاب پس از سال 118ق، تألیف شده است ...
کتاب را یکی از شاگردان وی به نام عمرو بن خالد واسطی گردآوری و تدوین کرده است. آن گونه که تراجم نویسان گفته اند برخی از سوره های این اثر، به ویژه سوره «فاتحةالکتاب» و «البقره» در زمان حبس - پنج ماه - زید بن علی(ع) در زندان شام نگاشته شده است ...
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه مفصل از محقق کتاب و متن تفسیر است. بعد از مقدمه، تفسیر غریب القرآن زید بن علی(ع) آورده شده است که در این قسمت به ترتیب مصحف، واژه یا واژگان غریب هر 114 سوره قرآن کریم از سوره «فاتحةالکتاب» تا «الناس» معنا شده است.
این کتاب شامل مقدمه ای مفصل به قلم محمدتقی حکیم است که در آن بخش های مختلفی از جمله شرح حال زید از ولادت تا شهادت، نام والدین، القاب، مناقب، تألیفات وی، راویان، دلایل قیام زید، فرقه زیدیه و معرفی تألیفات دیگر در زمینه غریب القرآن به ترتیب قدمت آنها آورده شده است. توضیحاتی پیرامون تفسیر غریب القرآن زید بن علی(ع) و شیوه تحقیقی محقق کتاب از دیگر مطالب مقدمه است.
در اینجا به روش شناسی کتاب غریب القرآن می پردازیم که البته برخی از موارد ذیل مانند شماره های 7 و 9 از نقاط ضعف این اثر بشمار می روند:

جملاتی از کاربرد کلمه تفسیر الشهید زید بن علی

احادیثی که از محمد باقر و جعفر صادق دربارهٔ قیام زید بن علی نقل شده‌اند، سه دسته‌اند.
میر حسن خان از سادات لنکران است که نسبش به زید بن علی می‌رسد. جدش میرجمال‌الدین‌خان، از سرداران سپاه نادرشاه افشار است که پس از مرگ نادرشاه، حکومت مستقل خانات تالش را در سال ۱۷۴۷ میلادی (۱۱۲۶ خورشیدی) تأسیس کرده بود.
جنبش هاشمیه تا حد زیادی دلیل آغاز آخرین تلاش‌ها بر ضد سلسله اموی بود که در ابتدا هدف آن جایگزین کردن امویان با یک خانواده علوی بود. تا اندازه‌ای، شورش بر ضد امویان پیوندی ابتدایی با ایده‌های شیعی داشت. شماری از شورش‌های شیعی بر ضد امویان صورت گرفت که آنها علناً خواستار حکمرانی یک خانواده از علویان بودند. زید بن علی با امویان در عراق جنگ کرد، و عبدالله بن معاویه حتی یک حکمرانی موقت در ایران برپا کرد. کشتار آنها نه تنها احساسات ضد اموی در میان شیعیان را برانگیخت، بلکه شیعیان ایران و عراق را به هم نزدیک کرد. در همین موقع، دستگیری و کشتار چهره‌های عمدتاً شیعه، عباسیان را تنها حریف واقع‌گرایانه برای پر کردن خلئی که امویان ساخته بودند، کرد.