تدفین خمره ای

خمره ای را پر ز شیره داشته از برای خود ذخیره داشته

داستان این کتاب در یک روستا می‌گذرد. خمره ای که بچه‌های مدرسهٔ روستا در آن آب می‌نوشیدند شکسته‌است و دیگر قابل استفاده نیست. مدیر مدرسه، دانش‌آموزان و برخی از اهالی تلاش می‌کنند تا به نحوی این مشکل را حل کنند. این داستان شرح ماجراهایی است که در این مسیر رخ می‌دهد.

گورهای گبری که دو تا سه هزار سال قدمت دارد. قدمتی طولانی که پیشینه‌اش به دوران سلطنت هخامنشیان و زرتشتیان بر می‌گردد. بیشتر مردم در روزگاران گذشته نام گبر را به مردم غیر مسلمان پیش از خود می‌گفتند. گورهایی که با ابعاد یک اندازه و دیوارهای سنگی به‌طور منظم روی هم چیده شده‌اند، گویی عمر آن بیش از چند سال نگذشته‌است. منطقه‌ای به نام سفید آبکش جواهرده که در دو طرف رودخانه، قبرهای گبری بسیاری دیده می‌شود. شاید برایتان جالب باشد بدانید این گورهای دو تا سه هزار ساله بر دو نوع‌اند. یکی به گور سردابه ای شهرت دارد که شکلی شبیه به اتاق زیر زمینی دارد. در این نوع از گور که تقریباً بزرگ به نظر می‌رسد، لوازم زندگی و ابزار کار فرد دفن شده به خاک سپرده شده‌اند. البته این نکته را باید عنوان کرد که مردمانی که در این گورها با لوازم زندگی و اشیاء گران‌قیمت خود دفن شده‌اند، شاید بر این باور بودند که روز رستاخیزی هم وجود دارد. از دیگر گورهای این منطقه می‌توان به گور خمره ای اشاره کرد که فرد دفن شده به صورت نشسته‌است. در کنار از گورهای گبری در منطقه سفید آبکش، می‌توانید قبرهای گبری دیگری در اطراف مسجد آدینه ببینید که در نوشته‌ها آورده شده که این مسجد تاریخی در ابتدا معبد و آتشکده‌ای برای زردشتیان بوده‌است.

سالپ" ارگانیزم آبزی ۱۳ سانتیمتری و خمره ای شکل است که کمی به عروس دریایی شباهت دارد

گورهای گبری که دو تا سه هزار سال قدمت دارد. قدمتی طولانی که پیشینه‌اش به دوران سلطنت هخامنشیان و زرتشتیان بر می‌گردد. بیشتر مردم در روزگاران گذشته نام گبر را به مردم غیر مسلمان پیش از خود می‌گفتند. گورهایی که با ابعاد یک اندازه و دیوارهای سنگی به‌طور منظم روی هم چیده شده‌اند، گویی عمر آن بیش از چند سال نگذشته است. منطقه‌ای به نام سفید آبکش جواهرده که در دو طرف رودخانه، قبرهای گبری بسیاری دیده می‌شود. شاید برایتان جالب باشد بدانید این گورهای دو تا سه هزار ساله بر دو نوع‌اند. یکی به گور سردابه ای شهرت دارد که شکلی شبیه به اتاق زیر زمینی دارد. در این نوع از گور که تقریباً بزرگ به نظر می‌رسد، لوازم زندگی و ابزار کار فرد دفن شده به خاک سپرده شده‌اند. البته این نکته را باید عنوان کرد که مردمانی که در این گورها با لوازم زندگی و اشیاء گران‌قیمت خود دفن شده‌اند، شاید بر این باور بودند که روز رستاخیزی هم وجود دارد. از دیگر گورهای این منطقه می‌توان به گور خمره ای اشاره کرد که فرد دفن شده به صورت نشسته است. در کنار از گورهای گبری در منطقه سفید آبکش، می‌توانید قبرهای گبری دیگری در اطراف مسجد آدینه ببینید که در نوشته‌ها آورده شده که این مسجد تاریخی در ابتدا معبد و آتشکده‌ای برای زردشتیان بوده است.

مودیگ استوانه یا خمره ای از جنس نقره که از دو طرف سوراخ داشته و منقوش به طرح ماده، ستاره، شاخ و برگ بوده و آن‌ها را چون دانه‌های تسبیح در موی بافته شده سر می‌کشند و دو رشته موی بافته شده را به هم متصل کرده به پشت سر می‌اندازند. تعداد آن‌ها بیست تا بیست و چهار عدد می‌باشد.