تاویل کردن

معنی کلمه تاویل کردن در لغت نامه دهخدا

تأویل کردن. [ ت َءْ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بیان کردن و شرح وتفسیر نمودن و ترجمه کردن. ( ناظم الاطباء ). توجیه. گرداندن کلمه یا سخن بدیگر معنی جز معنی ظاهر آن : و باشد که دشمنان تأویلی دگرگونه کنند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 83 ). سعی نکنم در شکست بهیچ چیز که بیعت به آن تعلق گرفته و تأویل نکنم. ( تاریخ بیهقی ایضاً ص 316 ). پس اگر بشکنم این بیعت را یا چیزی از آن... یا بگردانم کاری را از کارهای آن نهان یا آشکارا حیله کننده یا تأویل کننده یا معماآورنده یا کفاره دهنده ، یا فروگذاشت کنم... ایمان نیاورده ام بقرآن بزرگ. ( تاریخ بیهقی ایضاً ص 318 ). یا معمایی در آنجا بکار برم یا کفاره دهم یا تأویل کنم و بزبان گویم خلاف آنچه در دل است... لازم باد بر من زیارت خانه خدا که در میان مکه است سی بار. ( تاریخ بیهقی ایضاً ص 319 ). رجوع بتأویل شود. || تأویل کردن در مورد قرآن و احادیث. رجوع به تأویل شود :
کرده ای تأویل حرف بکر را
خویش را تأویل کن نی ذکر را
بر هوا تأویل قرآن میکنی
پست و کژ شد از تو معنی سنی.مولوی.

معنی کلمه تاویل کردن در فرهنگ فارسی

بیان کردن و شرح و تفسیر نمودن و ترجمه کردن .

معنی کلمه تاویل کردن در لغت نامه دهخدا

معنی کلمه تاویل کردن در فرهنگ فارسی

جملاتی از کاربرد کلمه تاویل کردن