تاج ستان

معنی کلمه تاج ستان در لغت نامه دهخدا

تاج ستان. [ س َ/ س ِ ] ( نف مرکب ) گیرنده تاج از شاهان. سلب کننده ٔتاج و تخت. || پادشاه پیروز. شاه فاتح. غالب || شاهنشاه. پادشاه بزرگ :
خسرو اقلیم بخش ، تاج ستان ملوک
رستم خورشیدرخش ، مالک جان ملوک.خاقانی.اقلیم بخش و تاج ستان ملوک عصر
شاهی که عید عصر ملوک است مخبرش.خاقانی.گرچه به شمشیر صلابت پذیر
تاج ستان آمدی و تخت گیر.نظامی.

معنی کلمه تاج ستان در فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- گیرند. تاج از شاهان سلب کنند. تاج وتخت . ۲- پادشاه پیروز سلطان فاتح .

جملاتی از کاربرد کلمه تاج ستان

خود را برهان از اینکه دستار نهی دستار بده عوض ستان تاج شهی