تاب اور

در گذر از کون تا تاب آوری خود که را در کون تاب آن بود

سومین نکته قابل توجه در زمینه تاب آوری و پیشگیری از اعتیاد قدرت حل مساله است.

روز جهانی کاهش اثرات بلایا و فجایع برای تشویق شهروندان و دولت ها برای ارتقای تاب آوری جامعه و اقشار مختلف در برابر بلایا و فجایع در نظر گرفته شده است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد، روز ۱۳ اکتبر را با عنوان روز جهانی کاهش اثرات بلایای طبیعی به عنوان بخشی از بیانیه دهه جهانی کاهش اثرات بلایای طبیعی (دهه ۹۰ میلادی) انتخاب کرد. در سال ۲۰۰۲ مجمع عمومی تصمیم گرفت سالگرد سالانه را برای تشویق فرهنگ جهانی برای کاهش اثرات بلایای طبیعی، شامل پیشگیری، کاهش و آمادگی، حفظ کند. در سال ۲۰۰۹ نام این روز به روز جهانی کاهش اثرات بلایا و فجایع تغییر یافت.

چهارمین نکته ای که در مساله تاب آوری و اعتیاد بایستی مورد توجه باشد معنامندی وبرخوداری از هدف مشخصی در زندگی است.[۱]

روانشناسان رفتار و فرایندهای ذهنی، از جمله ادراک، شناخت، توجه، احساسات، هوش، تجربیات ذهنی، انگیزه، عملکرد مغز و شخصیت را کاوش می‌کنند. روابط بین فردی، تاب آوری روانشناختی، تاب آوری خانواده و سایر زمینه‌های روان‌شناسی اجتماعی هم از زمینه‌های مورد علاقه روانشناسان است. روان شناسان محقق از روش‌های تجربی برای استنتاج روابط علی و همبستگی بین متغیرهای روانی-اجتماعی استفاده می‌کنند. برخی، اما نه همه، روانشناسان بالینی و مشاوره ای از تفاسیر نمادین استفاده می‌کنند.

وی در پیامی روز ۱۸ دسامبر ۲۰۲۰ به مناسبت روز بین‌المللی مهاجران گفته‌است: «پاسخ جهانی به کووید۱۹ موقعیت منحصربه‌فردی را فراهم می‌نماید که پویایی انسانی را مجدداً از پایه تا اجرای تحقق دورنمای معاهده جهانی مهاجرت ایمن، نظام‌مند و متعارف به تصویر بکشیم و جوامعی موفق، سلامت و تاب آور ایجاد نماییم.»

سالانه بیش از 200 میلیون زن از بحرانهای مختلف بلایا و سوانح متعدد صدمه می‌بینند و چنانچه صدمات ناشی از آسیبهای اجتماعی و... به آن اضافه کنیم در می یابیم که برنامه هایی برای توانمندسازی و تقویت تاب آوری زنان لازم است که از انتشار و تسری آسیب جلوگیری کند.

آموزش سواد رسانه ای ابزار قدرتمندی در تقویت تاب آوری رسانه ای است.

تاب آوری مستلزم سطح عمیقی از پذیرش (روان‌شناسی) است. تاب آوری به این معناست که چنانچه اتفاقاتی بیافتد که زندگی ما را به معنای واقعی تکان داده و تحت شعاع خود قرار دهد و ما را در هم بشکند، به معنای اتمام یافتن کار و زندگی ما نباشد. همان گونه که بدن ما در برابر بیماریها تاب می آورد، ذهن و فرآورده های آن نیز در برابر بحران های موجود قدرت تاب آوری داشته باشد. به همین ترتیب که در برابر انواع بیماریها تاب می آوریم و پس از مدتی بهبود می یابیم، می توانیم در برابر بحرانهای عاطفی، اجتماعی و روانی نیز تاب بیاوریم. هرچند که ذکر این نکته ضروری است که تاب آوری به معنای خطاناپذیری نیست بلکه به معنای تعهد به خویشتن و افزایش ظرفیت شفا و تداوم بهبودی است.

سلامت روان مسئله‌ای است که متأسفانه در بسیاری از جوامع به آن اهمیت چندانی داده نمی‌شود و اگر از فردی خواسته شود تا برای بررسی سلامت روان خود نزد روان‌پزشک یا روان‌شناس برود، آن فرد در برابر مراجعه به پزشک از خود واکنش منفی نشان می‌دهد. این در حالی است که پرداختن به بحث سلامت روان در کنار سلامت جسم، یکی از ارکان اساسی حفظ سلامت و تندرستی در بسیاری از کشورهای پیشرفته‌است. به‌طور کلی، آرامش در کنار مدیریت هیجان و شناخت از خود، جزو اصول اولیه حفظ سلامت روان محسوب می‌شوند. از تاب آوری هم به‌عنوان بهترین پیش بینی کننده سلامت یاد شده است زمانی ما می‌توانیم دربارهٔ سلامت روان خود صحبت کنیم که بدانیم توانایی کنترل هیجانات، مخصوصاً هیجانات منفی و ناگهانی خود را داریم.

وی در پیامی روز ۱۸ دسامبر ۲۰۲۰ به مناسبت روز بین‌المللی مهاجران گفته است: «پاسخ جهانی به کووید۱۹ موقعیت منحصربه‌فردی را فراهم می‌نماید که پویایی انسانی را مجدداً از پایه تا اجرای تحقق دورنمای معاهده جهانی مهاجرت ایمن، نظام‌مند و متعارف به تصویر بکشیم و جوامعی موفق، سلامت و تاب آور ایجاد نماییم.»