معنی کلمه بیهده سرای در لغت نامه دهخدا بیهده سرای. [ هَُ دَ / دِ س َ ] ( نف مرکب مرخم ) بیهوده سرای. که یاوه و ناراست سراید. سخنسرای بیهوده. یافه سرای : جز مدح شاه بیهده گوئیست شاعری هشتاد سال بس که بدی بیهده سرای.سوزنی.رجوع به بیهده و بیهوده شود.