بنی سام

معنی کلمه بنی سام در لغت نامه دهخدا

بنی سام. [ ب َ ] ( اِخ ) سام پسر بزرگ نوح پیغمبر بود و اقوامی را که از او پدید آمدند بنی سام گویند. آرامیان و مردم سوریه و کلدانیان و آشوریان و قوم یهود و اعراب جملگی از اعقاب سامند. ( تمدن قدیم ). سامیان ؛ اقوامی که طبق سنت از اولاد سام پسر بزرگ نوح بشمار میروند و آن شامل بابلیان ، آشوریان ، یهودیان ، آرامیان و اعراب است. ( از فرهنگ فارسی معین ).

معنی کلمه بنی سام در فرهنگ فارسی

یا سامیان . اقوامی که طبق سنت از اولاد سام پسر بزرگ نوح به شمار می روند و آن شامل بابلیان آشوریان یهودیان آرامیان و اعراب است .

جملاتی از کاربرد کلمه بنی سام

جاما یک حزب سیاسی اسلام‌گرا و سوسیالیست ایرانی بود که در سال ۱۳۴۲ به رهبری کاظم سامی برای مبارزه با حکومت پهلوی تأسیس شد. بنیان این حزب با انشعاب گروهی از اعضای حزب مردم ایران گذاشته شد. سامی و همفکرانش به جناح رادیکال حزب مردم (از حزب‌های عضو جبهه ملی ایران) تعلق داشتند که از نهضت خداپرستان سوسیالیست به حزب مردم ایران پیوسته بودند و اختلاف آنها با بقیه اعضای حزب مردم این بود که معتقد به مبارزه قهرآمیز برای سرنگونی حکومت پهلوی بودند.