بمب افکن بینابرد
بمب افکن بینابرد: هواپیمای بمبافکنی که مجموع وزن ناخالص و محمولۀ بمب آن برای شعاع عملیاتی 1850 تا 3700 کیلومتر طراحی شده است.
بمب افکن. [ ب ُ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) بمب افکننده. آنکه یا آنچه بمب می افکند. || ( اِ مرکب ) نوعی هواپیمای جنگی خاص حمل و پرتاب بمب.( اسم ) هواپیمایی جنگی که بمبها را روی هدفهای نظامی پرتاب کند.
بمب افکن رده ای از هواپیماهای نظامی است که برای حمله به هدف های زمینی و دریایی، با استفاده از انداختن انبوه بمب بر روی اهداف استراتژیک ساخته شده است.
بمب افکن استراتژیک برای بمباران اهداف استراتژیک در نقاط دوردست مانند پایگاه ها، کارخانه ها، پل ها و… ساخته شده است.
بمب افکنی از نخستین کاربردهای نظامی هواپیما بوده است. بمب افکن ها برای نخستین بار در خلال جنگ جهانی اول ساخته شدند. بمب افکن ها معمولاً در ارتفاع پائین پرواز می کنند و می توانند با سرعت پائینی پرواز کنند. به خاطر سرعت کم این هواپیماها، بمب افکن ها برای مبارزه با هواپیماهای دیگر مناسب نیستند.
بمب افکن ها در خلال جنگ جهانی دوم، خدمه زیادی که گاهی به ۱۲ تن می رسید با خود داشتند. معمولاً در آن زمان بمب افکن ها خلبان، کمک خلبان، چند توپچی در جلو، عقب، پایین و در قسمت دم و قسمت های جانبی داشتند.
امروزه بمب افکن ها تنها دو خدمه دارند و باقی وظایف بر عهده رایانه قرار گرفته است. بمب افکن های امروزی سلاحهای بسیار کمتری دارند و می توانند بسیار سریعتر حرکت کنند.
• بمب افکن استراتژیک
• بمب افکن تاکتیکی
•جنگنده زمینی
• جنگنده بمب افکن
• بی - ۲ اسپیریت
• پ - ۵۱ ماستنگ
• توپولف تی یو - ۱۶۰
• استراتوفورترس ب - ۵۲
• بی - ۴۷