بسر دست امدن

گربه فریاد و فغان آغاز کرد زد بسر دست و شکایت باز کرد

سر نهاده بسر دست بکوی خوبان مگر آشفته سگ خویش مرا بشمارند

بار افکند به زلفش دلم از بهر غریب هرکجا شب بسر دست درآید وطن است

پس آن بیخود یکسر ز خدامست بر آورد علی را بسر دست

بسر دست بنهاد و لختی گریست سرانجام گیتی بجز گریه چیست

بر دل راهب دگر طاقت نماند از گفتگویش زد بسر دست عزا بنهاد روی خود برویش

سرو را هر چه ز اسباب خوشیست سر بسر دست فراهم دادت

چون بمیدان اندر آید روز کین جولان کنان حمله های رستم آید سر بسر دستان مرا

هر کس نه بعشق از سر اخلاص قدم زد از پای درافتاد و بسر دست ندم زد