برهم کنش اب گریز

پارامترهای برهم کنش بی بعد هستند که با پارامترهای

بسیاری از پلی آلفا الفین‌ها دارای گروه‌های انشعاب آلکیل انعطاف‌پذیر بر روی هر کربن دیگر از زنجیره ستون فقرات پلیمری خود هستند. این گروه‌های آلکیل، که می‌توانند خود را به شکل‌های متعددی درآورند، برای مولکول‌های پلیمری کنار یکدیگر قرار گرفتن به روشی منظم را بسیار دشوار می‌سازند. این امر موجب کاهش سطح تماس بین مولکول‌ها و کاهش برهم کنش‌های بین مولکولی در میان مولکول‌ها می‌شود. بنابراین، بسیاری از پلی آلفا الفین‌ها به راحتی متبلور یا جامد نمی‌شوند و حتی در دماهای پایین‌تر می‌توانند مایعات روغنی و چسبناک باقی بمانند. پلی آلفا الفین‌های با وزن مولکولی کم به عنوان روان‌کننده مصنوعی مانند روغن‌های موتور مصنوعی برای وسایل نقلیه مفید هستند و می‌توانند در محدوده دمایی وسیعی مورد استفاده قرار گیرند.

سطح مقطع کل اندازه مشخص معنی داری از برهم کنش بین ذره پراکنده شده و مرکز پراکندگی فراهم می‌کند.

شیمی مواد غذایی مطالعه فرایندهای شیمیایی و برهم کنش همه اجزای بیولوژیکی و غیر بیولوژیکی مواد غذایی است. مواد بیولوژیکی شامل مواردی مانند گوشت، مرغ، کاهو، آبجو و شیر هستند. این ماده در ترکیبات اصلی آن مانند کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها و پروتئین مانند بیوشیمی است اما شامل موادی مانند آب، ویتامین‌ها، مواد معدنی، آنزیم‌ها، مواد افزودنی غذایی، طعم دهنده‌ها و رنگ‌ها نیز می‌باشد. این رشته همچنین شامل تغییر محصولات تحت تکنیک‌های خاص پردازش مواد غذایی و راه‌های تقویت یا جلوگیری از وقوع آنها می‌شود.

مدل غیرتصادفی دو مایع (به انگلیسی: Non-random two-liquid model) یک نوع ضریب فعالیت است که ضرایب فعالیت (به انگلیسی: Activity Factor) یک ترکیب را به کسرهای مولی (به انگلیسی: Mole Fractions) آن در فاز مایع مرتبط می‌کند. این مدل اغلب در مهندسی شیمی برای محاسبه تعادل فاز استفاده می‌شود. مفهوم این مدل براساس فرضیه ویلسون می‌باشد که بیان می‌دارد غلظت موضعی اطراف یک مولکول با غلظت کل ماده متفاوت می‌باشد. این موضوع به علت تفاوت انرژی برهم کنش (به انگلیسی: Interaction Energy) مولکول مرکزی با مولکول‌های هم نوع و غیرهم نوع خودش می‌باشد. این اختلاف انرژی منجر به یک فرایند غیرتصادفی در سطح مولکولی‌های موضعی می‌گردد. مدل دو مایع غیرتصادفی مربوط به مدل‌های به اصطلاح ترکیب محلی می‌باشد. مدل‌های دیگر از این نوع، مدل یونیکواک، مدل یونیفاک و مدل ویلسون می‌باشد. این مدل‌ها از لحاظ ترمودینامیکی برای یک مدل تک سیال برای یک مخلوط واقعی برقرار نیستند، زیرا همان‌طور که فلمر در سال ۱۹۷۶ نشان داد، این فرضیه که ترکیب محلی اطراف یک مولکول از ترکیب محلی اطراف مولکول دیگر مستقل باشد درست نیست. درحالی که اگر از یک مدل فرضی دو مایع استفاده شود، شرایط برقرار خواهد بود.

این تأثیر انبساط تند شونده گاهی «دافعهٔ گرانشی» خوانده می‌شود، که یک عبارت رنگارنگ اما احتمالاً گیج‌کننده است. در حقیقت، یک فشار منفی تأثیری بر برهم کنش گرانشی میان اجرام - که جاذبه باقی می‌ماند- ندارد؛ ولی در عوض، سیر تکاملی جهان در مقیاس کیهان‌شناسی را تغییر می‌دهد که با وجود جاذبه در میان اجرام حاضر در جهان، موجب انبساط تند شوندهٔ جهان می‌شود.

نمودارهای برهم کنش زیر مجموعه‌ای از نمودارهای رفتاری هستند که بر گردش کنترل و داده‌ها بین چیزهای مختلف در سیستم مدل شده تأکید دارند.

انتقال رسوب در رودخانه‌ها، به وسیله جریان چند فازی رخ می‌دهد. به شکلی که در آن ذرات معلق به عنوان یک فاز دوم پراکنده که با فاز مایع مداوم برهم کنش دارد، رفتار می‌کند.

جذب نور با انتقال، بازتاب و انتشار در تضاد است، جایی که نور فقط هدایت می‌شود و باعث می‌شود اجسام به ترتیب شفاف، بازتابنده یا سفید به نظر برسند. اگر بیشتر نور ورودی به همان اندازه در ماده جذب شود، ماده‌ای سیاه گفته می‌شود. نور (تابش الکترومغناطیسی در طیف مرئی) با اتم‌ها و مولکول‌ها برهم کنش دارد که باعث می‌شود انرژی نور به اشکال دیگر انرژی، معمولاً گرما تبدیل شود. این بدان معنی است که سطوح سیاه می‌توانند به عنوان جمع‌کننده‌های حرارتی عمل کنند، نور را جذب کرده و گرما تولید می‌کنند (به جمع‌کننده حرارتی خورشیدی مراجعه کنید).

اکتشافات اخیر بر دانش ما نسبت به ساختار منظومهٔ شمسی افزوده‌است. با این کشف که صفحهٔ کهکشانی کهکشان آندرومدا بسیار بزرگتر از آن است که قبلاً تصور می‌شد، این احتمال که صفحهٔ کهکشانی راه شیری گسترش بیشتری داشته باشد قوی تر می‌شود؛ و این گواه بر کشف جدید، بازوی صلیب شمالی است. با کشف کماندار کهکشان بیضوی کوتوله کشف شد. نوار کهکشانی باقی‌مانده به عنوان اجرام چرخنده‌ای که مربوط به کوتوله‌است و برهم کنش آن با راه شیری باعث از بین رفتن آن می‌شود. مشابهاً با کشف کهکشان کوتولهٔ سگ بزرگ، این امر نمایان شد که حلقهٔ باقیماندهٔ کهکشان که از برهم کنش با راه شیری به‌وجود آمده، صفحهٔ کهکشانی را محصور می‌کند.