بانو نصرت امین

معنی کلمه بانو نصرت امین در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بانو نصرت امین به سال ۱۳۰۸ ق. – ۱۲۶۵ ش. در اصفهان متولد شد و پس از فراگیری قرآن به تحصیل علوم ادبی و دینی پرداخت تا به مقام اجتهاد نایل آمد.
اساتید ایشان عبارتند از: ۱- حجة الاسلام حاج آقا حسین نظام الدین کچویی ۲- حجةالاسلام و المسلمین آقا میرزا علی اصغر شریف ۳- آیة الله آقا سید ابوالقاسم دهکردی ۴- آیة الله میرزا علی آقا شیرازی ۵- آیة الله حاج میر سید علی نجف آبادی آثار «اربعین الهاشمیه»، «تفسیر مخزن العرفان» در پانزده جلد، «ترجمه تهذیب الاخلاق»، ابن مسکویه «نفحات الرحمانیة» خدمات بانوی اصفهانی پس از رسیدن به مدارج عالی به تأسیس مدارس نیز همت گمارد که می توان از دو مدرسه زیر نام برد: ۱- «دبیرستان دخترانه امین» تأسیس در سال ۱۳۴۴ ش. ۲- «مکتب فاطمه(ع)»، که خود ایشان در آن تدریس می کردند. شاگردان «علویه زینب السادات همایونی»، «علویه عفت الحاجیه افتخار امین» و «فخرالسادات ابطحی» از جمله شاگردان فاضل مکتب بانوی ایرانی هستند. وفات این بزرگ بانوی ایرانی به سال ۱۴۰۳ ق.-۲۳ خرداد ۱۳۶۳ ش. دار فانی را وداع گفت. منبعپایگاه اطلاع رسانی مرکز مدیریت حوزه علمیه اصفهان

جملاتی از کاربرد کلمه بانو نصرت امین

وی در طی دو ازدواج که اولی با دوشیزه‌ای از اهالی استانبول به نام جمیله خانم، و دیگری با دختری به نام کبری خانم از خاندان منصور بود، دارای چهار دختر به نام‌های بانو نصرت‌الملوک، مهرانگیز خانم، بانو نزهت‌الملوک و روح‌انگیز خانم، و دو پسر به نام‌های رضا خان و یوسف خان گردید که هر یک خانواده‌ای را تشکیل دادند و بزرگ خاندانی کثیر شدند، به استثنای مهرانگیز خانم که صاحب اولادی نشد.