باقراباد میان رود

معروف است در ایران باستان هفته وجود نداشته‌است و گاهشماری نزد ایرانیان بر پایهٔ روزهای ماه بوده‌است. به این ترتیب که هر روز به ایزدی منسوب بوده و نامی داشته‌است. نمونه را روزِ نخستِ هر ماه، به نامِ هورمزد (هرمز)، روزِ دوم به نامِ وهومن (هومن یا بهمن)، یا روز شانزدهم به نامِ ایزدبانو آناهیتا نامیده شده بود و هر روز که نامش با نام ماه یکسان بود به نیایش و جشن مختص می‌شد. مفهومِ هفته از تمدن‌های همسایه، به ویژه، میان رودان در فرهنگ ایرانی شده و پس از اسلام صورت امروزی گرفته‌است. تا جایی که در دربار دوره ساسانی از هفته استفاده نمی‌شده‌است.

از ریخت و چهره اودوگ هم‌اکنون تنها چند توصیف وجود دارد و به گفته جینا کنستانتوپولوس، هیچگونه نگاره یا نمایش تصویری از آنها تاکنون شناسایی نشده‌است. با این حال، به گفته تالی اورنان، برخی از مهرهای استوانه ای میان رودان نگاره‌ای را با یک عصای پادشاهی را نشان می‌دهند که همراه با دیو پاسدار خیرخواهی لاما است و ممکن است اودوگ باشد. ویگرمن باور دارد که از نگاره‌های لاما و اودوگ به شکل فزاینده‌ای برای پاسداری از درهای ورودی استفاده می‌شد.

مهرداد بهار دربارهٔ اهمیت وندیدات نوشته‌است که این اثر علاوه برداشتن مطالب جغرافیایی و تاریخی (هر چند افسانه‌ای)، دارای مطالب بسیار حقوقی و آیینی نیز است که آن را از نظر جامعه‌شناسی تاریخی و ارتباط فرهنگی و اجتماعی مردم ایران نجد (نجد یعنی فلات؛ منظور فلات مرکزی ایران است) با میان رودان و غرب آسیا، شایان اهمیت بسیار می‌سازد

میان رود یک اندیس فلزی است که در حوالی شهر سهل آباد استان خراسان قرار دارد و مادهٔ معدنی موجود در آن، مس است.سنگ میزبان این اندیس گرانودیوریت است در این اندیس، پاراژنز‌های آزوریت یافت می‌شوند.

خشک شدن تالاب‌های میان رودان توسط سازمان ملل متحد به عنوان یک «فاجعه غم‌انگیز انسانی و زیست‌محیطی» همتراز با جنگل‌زدایی جنگل‌های آمازون و توسط ناظران دیگر به عنوان یکی از بدترین بلایای زیست‌محیطی قرن بیستم توصیف شده‌است.

دیگر دوستئی از روی عشق و محبت در جهت معاشرت. و سوم دوستئی که از امیدی بود یا بیمی که این یکی از همه بدتر است و زودتر از میان رود.

این پیروزی‌ها میان رودان و بابل را زیر کنترل مهرداد یکم درآورد.