بافتی کردن

بافت پوششی تنفسی یا اپی‌تلیوم تنفسی یک نوع بافت پوششی است که بخش عمده حفره‌های بینی و بخش هدایتی سیستم تنفسی را مفروش می‌کند. این بافت پوششی به منظور مرطوب کردن و حفاظت از راه‌های هوایی به کار می‌رود. این بافت پوششی همچنین به عنوان یک سد در برابر عوامل بیماری‌زا (پاتوژن) و ذرات خارجی از ایجاد عفونت و آسیب بافتی جلوگیری می‌کند.

این قلم مو نمونهٔ تغییر یافته‌ای از قلم موی تخت است که برای محو کردن خطوط قوی یا با رنگ دانهٔ بالا، زمانی که هنوز خطوط خشک نشده‌اند کاربرد دارد. این قلم مو به خاطر بافتی که دارد به نقاش اجازه می‌دهد تا در حالت مرطوب هم از این قلم مو برای ایجاد بافت‌های متفاوت استفاده کند. این قلم مو به جای گوشه‌های تند قلم موی تخت، گوشه‌های منحنی شکل دارد که باعث می‌شود بافت‌ها، خطوط ظریف و نرم و منحنی شکلی را به راحتی ایجاد کنند.

سرشیر نوعی خامه است که از سطح شیر گرفته می‌شود. سرشیر به‌صورت سنتی با حرارت دادن شیر یا جوشاندن ملایم برای یک تا دو ساعت و سرد کردن تدریجی آن در مدت چندین ساعت و سپس جدا کردن خامه از سطح شیر تهیه می‌شود. سرشیر بافتی منسجم و غیر هموژنیزه و طعمی قوی‌تر از خامه دارد.

مهندسی بافت, یک رشته رشته مختلف علمی از زیست‌شناسی سلولی، مواد زیستی و مهندسی برای بهبود یا جایگزینی توابع بافت یا اندام آسیب دیده است. بر اساس اصل مهندسی بافت، سازه‌های پوستی زیستی مهندسی شامل سلول‌ها، مواد بیولوژیکی و عوامل زیست فعال در دهه‌های گذشته توسعه یافته‌است که روش جدیدی برای تعمیر ضایعات پوستی(قسمت‌های آسیب دیده) کامل است. به‌طور کلی، پوست بافتی بافت باید با سه نیاز اصلی، یعنی ایمنی برای بیماران، کارایی بالینی و به راحتی لمس کردن مطابقت داشته باشد.

اطلاعات بافتی، اطلاعاتی دربارهٔ هر موجودیت است که از آن می‌توان برای کاهش مؤثر استدلال‌های لازم استفاده کرد (از طریق فیلتر کردن، تجمیع، یا استنباط)، تا از این طریق در محدوده یک کاربرد خاص، تصمیم‌گیری شود. بافتی‌کردن فرایند شناسایی داده مرتبط با یک موجودیت، بر اساس اطلاعات بافتی آن موجودیت است. بافتی‌کردن داده‌های غیرمرتبط را از توجه خارج می‌کند. بافتی‌کردن توانایی آن را دارد که داده را از چندین جنبه کاهش دهد، که شامل «اندازه»، «تندای»، و «گوناگونی» در برنامه‌های متمرکز در داده با مقیاس بزرگ است (یاوری و همکاران).

ایجاد عفونت در میزبان نهایی شامل دو مرحله است: مرحله پارانشیمال (مهاجرتی) و مرحله صفراوی. مرحله پارانشیمال با خروج کرم‌های نابالغ (سرکر) از کیست و سوراخ کردن دیواره روده توسط آن‌ها شروع می‌شود. کرم‌ها پس از سوراخ کردن دیواره روده به حفره شکمی وارد شده و از این طریق خود را به کبد و سایر اندام‌های احشایی می‌رسانند. فاسیولا هپاتیکا تمایل زیادی به بافت کبدی دارد ولی گاهی می‌توان آن را در اندام‌های غیرمعمول نظیر کلیه، دیواره روده، ریه و حتی زیر پوست نیز پیدا کرد. در جریان مهاجرت کرم در داخل کبد، بافت کبد منهدم شده و در مسیر مهاجرت کرم‌های نابالغ واکنش التهابی رخ می‌دهد. مرحله دوم یا مرحله صفراوی با رسیدن کرم‌های نابالغ به مجاری صفراوی آغاز می‌شود. در مجاری صفراوی کرم‌های نابالغ به کرم بالغ تبدیل شده و از خون تغذیه می‌نمایند و شروع به تخمگذاری می‌کنند. در نتیجه آسیب بافتی و انسداد مجرای صفراوی، عارضه بزرگ شدن (هیپرتروفی) مجاری صفراوی رخ می‌دهد.

بیوپسی آسپیراسیون در پزشکی به‌معنی نمونه برداری از یک بافت یا توده درون بدن توسط وارد کردن یک سوزن به درون بدن بیمار و مکش مقداری از توده یا سلول‌های بافتی بدرون سوزن برای انجام آزمایش است.

دندان بافتی سخت و کلسیم است که در انسان و جانوران برای خرد کردن غذا استفاده می‌شود.

مهم‌ترین فاکتور در تهیه کاپوچینو، بافت و دمای شیر است. هنگامی که شیر را برای تهیه یک کاپوچینو بخار می‌شود، میکروفوم با وارد کردن حباب‌های بسیار ریز هوا به شیر ایجاد می‌شود و به شیر بافتی مخملی می‌دهد. کاپوچینوی سنتی از یک اسپرسو تشکیل شده است که شیر کف داغ را روی آن می‌ریزند و در نتیجه کف شیر ضخیم ۲ سانتی‌متری (۳ / ۴ اینچ) روی آن ایجاد می‌شود. می‌توان با افزودن یک شات دیگر اسپرسو که منجر به یک کاپوچینوی دوتایی می‌شود، تغییراتی ایجاد کرد. دستیابی به نسبت صحیح کف نیاز به توجه دقیق در هنگام بخارپز کردن شیر دارد، بنابراین کاپوچینو را به یکی از سخت ترین‌ها تبدیل می‌کند.