ایین حنیف

معنی کلمه ایین حنیف در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آیین حنیف. آیین حنیف، دین مطابق با فطرت، مستقیم، خالص و دارای احکام عملی خاص و صفت دینی که پیامبران الهی از آدم (علیه السلام) تا خاتم (صلی الله علیه وآله وسلم) مأمور تبلیغ آن در میان انسان ها بوده اند.
حنف در لغت به معنای کج، خم و مایل شدن، آمده است.
لسان العرب، ابن منظور، ج۳، ص۳۶۲، محمد بن مکرم، دار صادر، بیروت.
کلمه «حنیف» به دلیل کاربردهای مختلفی که در علم تفسیر، علم حدیث، و تاریخ عرب در دوره جاهلیت، داشته، اصطلاحات گوناگونی یافته است:
← پیرو آیین حضرت ابراهیم
کلمه حنیف ده بار در قرآن تکرار شده و جمع آن یعنی کلمه « حنفاء » نیز دو بار آمده است
حج/سوره۲۲، آیه۳۱؛ بیّنه:۵.
...
[ویکی شیعه] آیین حنیف. آیین حنیف؛ به معنای دین مطابق با فطرت، عنوانی است برای دینی که پیامبران الهی از آدم (ع) تا خاتم (ص) مأمور تبلیغ آن بوده اند.
حنیف در اصطلاح عام، صفتی برای دین الهی که مستقیم و دور از راه ها و ادیان باطل است و در اصطلاح خاص توصیفی برای حضرت ابراهیم و دین او است.

جملاتی از کاربرد کلمه ایین حنیف

ابراهیم به عنوان الگوی اصلی حنیفان – حق گرایان معرفی می‌شود که با بصیرت شخصی‌اش به یکتاپرستی رسیده‌است؛ چنان‌که آیین حنیف معادل دین ابراهیم تعریف می‌شود.

برخی اساساً گزارش‌های تاریخی مربوط را رد کرده‌اند و آن‌ها را تعمیم دادن مفاهیم قرآنی به دوران پیش از اسلام می‌دانند، اما دیگران درستیِ تاریخی همگی یا برخی از آن گزارش‌ها را می‌پذیرند. مدرک دقیقی مبنی بر این که آیین حنیف پیش از یهودیت و مسیحیت در میان عرب‌ها وجود داشته در دسترس نیست، اگرچه نشانه‌های رمزآلودی از آن در شعرهای قدیمی عرب یافت می‌شود.