ایین بودا

در بسیاری از ادیان و مکاتب، چون آیین بودا، آیین هندو، آیین جین یا تصوف توصیه‌هایی در ارتباط با مراقبه‌های ذهن، پیکر و سخن آمده‌است.

پس از گرویدن " آشوکا " به دین بودائی آثار معماری هندی از سنگ ساخته شد و نمادهایش را از آیین بودا وام گرفت. از جمله آثار باقی‌مانده سر ستونی از کاخ آشوکا در منطقه " سارنات " هندوستان است که چهار شیر پشت به پشت روی آن حکاکی شده‌اند. آن‌ها غالب و شکل ایرانی دارند، در زیر آن‌ها نقوش برجسته‌ای از فیل و گردونهٔ آیین بودا به نماد چرخه زندگی و حیات رسم شده و زیر این کتیبه نیلوفر آبی سنگی بزرگی حجاری شده‌است که در معماری ایران بسیار به چشم می‌خورد؛ نماد نیلوفر، در هنر چین و ژاپن نیز دیده می‌شود.

شین بودیسم یا جُودُو شینشو (به ژاپنی: 浄土真宗 じょうどしんしゅう) یکی از فرقه‌های آیین بودای پاک بوم در ژاپن است. در آغاز دوره کاماکورا و در سال ۱۱۷۵ میلادی توسط راهب بودایی هونئن (۱۲۱۲–۱۱۳۳) بر طبق تعالیم آمیداگرایی ابتدا فرقه جودو بنیان گذاشته شد و سپس این تعالیم توسط شاگرد ممتاز او شینران (۱۲۶۳–۱۱۷۳) گسترش پیدا کرد و شینران فرقه جودو شینشو را در سال ۱۲۲۴ تأسیس کرد.

واژه لاما در حقیقت «بلا-ما» ست، با ساکن روی حرف «ب». این لقب، توسط مغولهای مهاجم به سرزمین تبت، به بزرگان بودایی داده شد و نشانی است از احترام آن‌ها به آیین بودا و رهبران آن.

نظریه زیبایی بن‌سای در طول تاریخ بن‌سای تکامل یافته‌است؛ بنابراین، تأثیر آیین بودیسم ذِن هوشیارتر از تأثیرات پنجینگ چینی بود. این روند بیشتر تحت تأثیر وابی‌سابی گسترش یافت که ریشه آن نیز در آیین بودا وجود دارد. این جهان‌بینی نه تنها به دنبال صرفه‌جویی و سادگی است، بلکه همچنین قدردانی از زیبایی نقص و گذرا بودن است. در ظاهر یک بن‌سای، این موضوع خود را در تنه‌های خزدار و توخالی، شاخه‌های پیچ‌خورده و برهنه و چوب‌های مرده نشان می‌دهد.

آیین بودا در جهان شرقی یونان ( یونانی-بودایی ) برجسته بود و به آیین رسمی پادشاهی جانشین یونان شرقی به امپراطوری اسکندر بزرگ ( پادشاهی یونان-باختریان (250 قبل از میلاد - 125 قبل از میلاد) و پادشاهی هند و یونان (180) تبدیل شد.

بودیسم در جهان یونان پیش از مسیحیت از طریق کارزارهای اسکندر مقدونی (رجوع کنید به یونان-بودا و رهبانیت یونانی-بودایی ) شناخته شده بود، و چندین پدر برجسته مسیحی اولیه، از جمله کلمنت اسکندریه و سنت جروم، از بودا آگاه بودند. حتی در کارهایشان از او یاد می کنند. با این حال، اکثر دانشمندان مدرنی که هم آیین بودا و هم مسیحیت را مطالعه کرده‌اند معتقدند که هیچ مدرک تاریخی مستقیمی درباره تأثیر بودیسم بر مسیحیت اولیه وجود ندارد. دانشمندان عموماً چنین تأثیراتی را غیرقابل تصور می دانند ، زیرا بعید به نظر می رسد كه یهودیان قرن اول نسبت به مفاهیم خاور دور كه برخلاف برخی از عقاید اساسی آنها بود، باز بوده‌اند.

چندین مبلغ برجسته بودایی یونان ( Mahadharmaraksita و Dharmaraksita ) شناخته می شوند و پادشاه هند و یونان مناندر اول به آیین بودا گروید ، و به عنوان یکی از حامیان بزرگ بودیسم شناخته می شود.

بوداگرایی از دیدگاه شمار پیروان، پس از مسیحیت، اسلام و هندوگرایی چهارمین دین جهان است. آیین بودا به سه شاخه اصلی بخش می‌شود. شاخه بزرگ‌تر مهایانه و شاخهٔ سنتی‌تر اما کوچک‌تر تراوده نام دارد. شاخه سومی نیز به نام وجره‌یانه با جنبه‌های صوفیانه در تبت، بوتان، و مغولستان رایج است. تراوده بر اهمیت بودای تاریخی یعنی سیدارتا گوتما تأکید دارد. آیین بودایی در پی رویدادهای تاریخی از هند و نپال رخت بربست و به سوی سرزمین‌های شرقی کوچید. کشورهای جنوبی‌تر مانند سری‌لانکا، کامبوج، لائوس، تایلند و برمه پیرو شاخهٔ تراوده و شمالی‌ترها مانند چین، ژاپن، کره، ویتنام، سنگاپور و تایوان پیرو گونه‌هایی از کیش مهایانه هستند. بیشترین گسترش آیین بودایی زمانی رخ داد که آشوکا شاه به این دین گروید و به گستراندن آن مشغول شد.[نیازمند منبع]

چه بسا ممکن است تربیت غلط بازدارنده رشد اقتصادی و اجتماعی گردد. با وجود این آگاهی انسان نسبت به بازدارنده‌ها در بسیاری از اوقات او را بر آنها چیره می‌گرداند. این در هنگامی است که آگاهی او با عزم و اقدام و اعتماد و ایمان همراه باشد. هر چه کوشش و سعی انسان بر دست یافتن به کمال شدیدتر باشد، میل او به درگذشتن از شرایط موجود قوی‌تر است. کودک معوق به کودکی گفته می‌شود که به موجب نقص جسمی یا روانی یا رفتار موروثی یا اکتسابی از همراهی و همگامی اقران بازماند. در آیین بودا، از پنج بازدارنده به عنوان موانع مراقبه یاد شده‌است.