[ویکی اهل البیت] آیه 82 سوره اسراء. وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ ۙ وَلَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا و ما آنچه از قرآن فرستیم شفا (ی دل) و رحمت (الهی) برای اهل ایمان است و ظالمان را به جز زیان (و شقاوت) چیزی نخواهد افزود. و ما از قرآن آنچه را برای مؤمنان مایه درمان ورحمت است، نازل می کنیم وستمکاران را جز خسارت نمی افزاید. و ما آنچه را برای مؤمنان مایه درمان و رحمت است از قرآن نازل می کنیم، و ستمگران را جز زیان نمی افزاید. و این قرآن را که برای مؤمنان شفا و رحمت است، نازل می کنیم، ولی کافران را جز زیان نیفزاید. و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است برای مؤمنان، نازل می کنیم؛ و ستمگران را جز خسران (و زیان) نمی افزاید. And We send down of the Qur'an that which is healing and mercy for the believers, but it does not increase the wrongdoers except in loss. We send down (stage by stage) in the Qur'an that which is a healing and a mercy to those who believe: to the unjust it causes nothing but loss after loss.
جملاتی از کاربرد کلمه ایه 82 سوره اسراء
213-در آيه ى 82 سوره ى مائده ، گروهى از آنان ستايش شده اند.
اين سه موهبت همانست كه در آيه 82 سوره انعام نظير آن را مى خوانيم الذين آمنوا و لميلبسوا ايمانهم بظلم اولئك لهم الامن و هم مهتدون : آنها كه ايمان آوردند و ايمان خود رابا ظلم و ستمى نيالودند، امنيت براى آنها است ، و هدايت مى شوند.
1 - كلمه (امر) را به معنى دين و مذهب گرفتن نه تنها دليلى ندارد بلكه آيات ديگرقرآن آن را نفى مى كند، زيرا در آيات ديگرى امر به معنى فرمان آفرينشاستعمال شده است مانند (انما امره اذا اراد شيئا انيقول له كن فيكون ) (آيه 82 سوره يس ) (جز اين نيست كه امر او اين است كه هر گاهچيزى را اراده كند مى گويد موجود باش !، فورا موجود مى شود).
به روايت محمد بن حفص ... از ابن عباس ، 82 سوره از قرآن در مكهنازل شد.(116) نخستين سوره اى كه بر رسول خدا فرود آمد ( اقراء باسم ربكالذى خلق ) (96) بود و سپس به ترتيب شماره سوره از اين قرار است :
اين آيه نظير آيه 82 سوره يس است كه مى فرمايد: (انما امره اذا اراد شيئا انيقول له كن فيكون : همانا فرمان خدا بر اين است كه وقتى اراده خلقت چيزى را بكند تابگويد موجود باش ، موجود مى شود) از تركيب اين دو آيه بدست مى آيد كه خدا امر خودرا قول هم ناميده همچنانكه امر و قولش را از جهت قوت و محكمى و ابهام ناپذيرى ، حكم وقضاء نيز خوانده و فرموده : (و ما اغنى عنكم من الله من شى ء ان الحكم الا لله )
(امر او تنها چنين است كه وقتى اراده چيزى كند، بگويد: بباش ، و او موجود شود) و نيزفرموده : (و ما امرنا الا واحدة كلمح بالبصر)، (امر ما جز يكى آنهم مانند چشم بر همزدن نمى باشد) و بحث مفصل از اين نكته و از اين حقيقت قرآنى ، انشاءاللّه درذيل آيه 82 سوره يس خواهد آمد.
در اينكه چگونه قرآن مايه شفا و درمان دردهاى جانكاه انسانها است بحث مشروحىذيل آيه 82 سوره اسراء آورده ايم (جلد 12 صفحه 236 به بعد).
تـعـبـيـر (بـه حـجارة من طين ) (سنگى از گل ) همان چيزى است كه در آيه 82 سوره هودبـجـاى آن (سجيل ) آمده است ، و سجيل در اصل يك واژه فارسى است كه از (سنگ ) و(گـل ) گـرفـتـه شـده و در لسـان عـرب بـه صـورت(سـجـيـل ) درآمـده ، بـنـابـرايـن چـيـزى اسـت كـه نـه مـانـنـد سـنـگ سخت است و نه مانندگل سست ، و در مجموع شايد اشاره به اين معنى است كه براى نابود كردن اين قوم مجرمحـتـى نـيـازى بـه نـازل كردن صخره هاى عظيم از آسمان نبود، بلكه بارانى از ريگهاىكوچك و نه چندان محكم و مانند دانه هاى باران بر آنها فرو باريد.
در آيه 82 سوره هود آمده است : فلما جاء امرنا جعلنا عاليها سافلها و امطرنا عليها حجارةمن سجيل منضود: (هنگامى كه فرمان ما فرا رسيد آن شهر و ديار را زير و رو كرديم ، وبارانى از سنگ و از گلهاى متحجر و متراكم بر آنها فرو فرستاديم ).