[ویکی اهل البیت] آیه 79 سوره اسراء. وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَکَ عَسَیٰ أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا و بعضی از شب را به خواندن قرآن (در نماز) بیدار و متهجّد باش، که نماز شب خاص توست، باشد که خدایت تو را به مقام محمود (شفاعت کبری) مبعوث گرداند. و پاسی از شب را برای عبادت و بندگی بیدار باش که این افزون ویژه توست، امید است پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد. و پاسی از شب را زنده بدار، تا برای تو نافله ای باشد، امید که پروردگارت تو را به مقامی ستوده برساند. پاره ای از شب را به نمازخواندن زنده بدار. این نافله خاص تو است. باشد که پروردگارت، تو را به مقامی پسندیده برساند. و پاسی از شب را (از خواب برخیز، و) قرآن (و نماز) بخوان! این یک وظیفه اضافی برای توست؛ امید است پروردگارت تو را به مقامی در خور ستایش برانگیزد! And from the night, pray with it as additional for you; it is expected that your Lord will resurrect you to a praised station. And pray in the small watches of the morning: (it would be) an additional prayer (or spiritual profit) for thee: soon will thy Lord raise thee to a Station of Praise and Glory!
جملاتی از کاربرد کلمه ایه 79 سوره اسراء
شـاهـد ديـگر اين موضوع آيه 79 سوره آل عمران است كه مى گويد: ما كان لبشر ان يؤتـيـه الله الكتاب و الحكم و النبوة ثم يقول للناس كونوا عبادا لى من دون الله : براىهـيـچ انـسـانـى شـايسته نيست كه خداوند به او كتاب و حكم و نبوت بخشد، سپس به مردمبگويد غير از خدا مرا پرستش كنيد و بندگان من باشيد.
اين همان چيزى است كه آيه 79 سوره نساء به آن اشاره مى كند ما اصابك من حسنة فمنالله و ما اصابك من سيئة فمن نفسك : (هر نيكى به تو برسد از ناحيه خدا است و هربدى بتو برسد از ناحيه خود تو است ).
139- البته بايد توجه داشت كه مراد ازفعل آن عمل خارجى است مانند سخن گفتن و خوردن و... بدون منطبق شدن عنوان خوبى يابدى بر آن ، هر چند كه عمل با انطباق خوب را او نيز خواسته است و از اين جهت هم بهخداوند نسبت پيدا مى كند و گفته مى شود كه اينعمل يا صفت خوب مورد اراده تكوينى و تشريعى خداوند است لكنعمل يا صفت بد را نخواسته و از آن نهى كرده و بدين جهت با حفظ عنوان بد به او استنادپيدا نمى كند و مورد اراده تشريعى او نيست هر چند كه خودعمل خارجى به واسطه شخص به او استناد پيدا مى كند و مورد اراده تكوينى او قرار مىگيرد. آيه 78 و 79 سوره نساء شاهد اين گفتار است .
116- در اين جدول 79 سوره نام برده شده و اگر سوره هاى (84) (109) و (112)را كه مكى است به آن اضافه كنيم جمعا 82 سوره مى شود و بعضى گفته اند كه سورههاى مكى 86 سوره است .
O اين آيه شبيه آيات 78 و 79 سوره ى يس است كه شخصى با آوردن استخوانى پوسيده و خرد كردن آن مقابل پيامبر صلى الله عليه و آله ، با پيامبر به بحث و گفتگو پرداخت و گفت : كيست كه استخوان هاى پوسيده را زنده كند؟ خداوند در پاسخ فرمود: (اى پيامبر!) بگو: همان كسى كه اوّل آفريد، پس از مرگ هم زنده مى كند، و او همه چيز را مى داند. (وضرب لنا مثلاً و نسى خلقه قال من يحيى العظام و هى رميم . قل يحيها الذى انشاءها اوّل مرّة و هو بكلّ خلق عليم )
806-توحيد افعالى غير از جبر است ؛ خداوند انسان را موجودى دو بعدى آفريده وبين دو راه خير و شر قرار داده است : (و هديناه النجدين ) (سوره بلد، آيه 10 ) و هر يك ازاين دو راه ، پايانى مشخص دارد . عقل و نقل را نيز راهنماى صراط مستقيم قرار داده است .اگر انسان با حسن اختيار خود راه خير را برگزيد، اين كار خير چون امرى وجودى وكمال و نعمت است به خدا مرتبط است ؛ اما اگر راه شر را پيمود و عصيان كرد، چون گناهو نافرمانى جز فقدان و نقص نيست ، به مبادى عاليه ارتباطى ندارد . پس خيرات كهكمال وجودى است به ربوبيت بر مى گردد و شر و نقص مبداء بالذات ندارد و اين بحثبه خواست خداى سبحان در ذيل آيه 79 سوره نساء خواهد آمد .