[ویکی اهل البیت] آیه 30 سوره ابراهیم. وَجَعَلُوا لِلَّهِ أَنْدَادًا لِیُضِلُّوا عَنْ سَبِیلِهِ ۗ قُلْ تَمَتَّعُوا فَإِنَّ مَصِیرَکُمْ إِلَی النَّارِ و در مقابل خدا امثال و اضدادی (مانند فرعونان و بتان) جعل کردند که (خود و خلق را) از راه خدا گمراه کنند. (ای رسول ما، به این مردم بت تراش و بت پرست) بگو که (این دو روزه دنیا) به لذات دنیوی مشغول باشید که بازگشت شما به آتش دوزخ خواهد بود. و برای خدا همتایانی قرار دادند تا مردم را از راه او گمراه کنند؛ بگو: برخوردار شوید، ولی یقیناً بازگشت شما به سوی آتش است. و برای خدا مانندهایی قرار دادند تا از راه او گمراه کنند. بگو: «برخوردار شوید که قطعاً بازگشت شما به سوی آتش است.» برای خدا همتایانی قرار دادند تا مردم را از راه او گمراه سازند. بگو: اکنون بهره مند گردید که سرانجامتان آتش است. آنها برای خدا همتایانی قرار داده اند، تا (مردم را) از راه او (منحرف و) گمراه سازند؛ بگو: «(چند روزی از زندگی دنیا و لذّات آن) بهره گیرید؛ امّا عاقبت کار شما به سوی آتش (دوزخ) است!» And they have attributed to Allah equals to mislead from His way. Say, "Enjoy yourselves, for indeed, your destination is the Fire." And they set up (idols) as equal to Allah, to mislead (men) from the Path! Say: "Enjoy (your brief power)! But verily ye are making straightway for Hell!"
جملاتی از کاربرد کلمه ایه 30 سوره ابراهیم
در آيه 30 سوره توبه مى خوانيم : و قالت اليهود عزير ابن الله و قالت النصارىالمسيح ابن الله ذلك قولهم بافواههم يضاهئونقول الذين كفروا من قبل قاتلهم الله انى يؤ فكون : (يهود گفتند: (عزير) پسر خدااست ، و نصارى گفتند: مسيح فرزند خدا است ، اين سخنى است كه با زبان خود مىگويند كه همانند گفتار كافران پيشين است ، خدا آنها را بكشد، چگونه دروغ مى گويند؟در آيه 68 يونس نيز درباره مشركان مى خوانيم : قالوا اتخذ الله ولدا سبحانه هوالغنى : (گفتند خداوند براى خود فرزندى انتخاب كرده است منزه است او، از همه چيزبى نياز است ) در آيات بسيار ديگرى از قرآن نيز اين نسبت ناروا از آنهانقل شده است .
O اين آيه ، اشاره به آيه ى 30 سوره ى انفال است كه مى فرمايد: يادآور زمانى را كه كفّار نقشه مى كشيدند تا تو را حبس كنند يا بكشند يا بيرونت كنند، آنان نيرنگ مى زنند و خدا هم تدبير مى كند و خداوند بهترين تدبير كنندگان است . (واذ يَمكر بِك الذّين كفروا لِيثبِتوك او يَقتلوك او يخرِجوك و يمكرون و يمكراللّه واللّه خيرالماكرين )
تـعـبـيـر بـه (طـوى ) يـا به خاطر آنست كه نام آن سرزمين ، سرزمين طوى بوده است ،هـمـانـگـونـه كـه غـالب مـفـسـران گـفـتـه انـد، و يـا ايـنـكـه (طـوى ) كـه دراصـل به معنى پيچيدن است در اينجا كنايه از آنست كه اين سرزمين را بركات معنوى از هرسـو احـاطـه كـرده بـود، بـه هـمين جهت در آيه 30 سوره قصص از آن به عنوان (البقعةالمباركة ) تعبير شده است .
پس بدين جهت بود كه فاطمه زهرا سلام الله عليها از خبر مرگ قريب الوقوع خويش وپيوستن بپدر بزرگوارش حبيب الله خاتم انبياء حضرت محمد مصطفى عليه و آلهافضل التحيته و الثناء بسيار مسرور و خوشحال گرديد و دانست كه بزودى خطابالوهى بحكم (يا ايتها النفس المطمئنه ارجعى الى ربك راضيه مرضيه فادخلى فى عبادىو ادخلى جنتى ) آيه 30 سوره الفجر درباره او از صقع ربوبى صادر و دعوت حق رالبيك گفته بجنت الشهود و اللقاء حق متعال ووصال بهشت روى يار و پروردگار خود نائل مى شود .
اين همان چيزى است كه در آيه 30 سوره انبياء نيز به آن اشاره شده است
اين جمله در حقيقت اشاره به چيزى است كه در تاريخ مسيحيت نيز منعكس است كه مساله تثليثو غلو درباره مسيح (عليه السلام ) در قرون نخستين مسيحيت در ميان آنها وجود نداشت بلكههنگامى كه بت پرستان هندى و مانند آنها به آئين مسيح (عليه السلام ) پيوستند، چيزى ازبقاياى آئين سابق را كه تثليث و شرك بود به مسيحيت افزودند و لذا ميبينيم كه ثالوثهندى (ايمان به خدايان سهگانه برهما، فيشنو، سيفا) از نظر تاريخىقبل از تثليث مسيحيت بوده است و در حقيقت اين انعكاسى از آن است ، در آيه 30 سوره توبهنيز پس از ذكر غلو يهود و نصارى درباره عزير و مسيح (عليه السلام ) مى خوانيميضاهئون قول الذين كفروا من قبل : (گفتار آنها شبيه سخنان كافران پيشين است.)
نظير آيه ى 30 سوره ابراهيم ؛ ( قل تمتّعوا فان مصيركم الى النار )
براى پى بردن به اهميّت قرآن و نقش آن در تبليغ و هدايت ، همين بس كه دراول 30 سوره قرآن به حقانيت اين كتاب الهى اشاره شده است ؛