معنی کلمه ایت الله سید ابوالحسن انگجی در دانشنامه اسلامی
در سال 1308 ق به تیریز مراجعت کرد و تا آخر عمر به تدریس و تألیف و انجام امور مردم مشغول شد. از صفات بارز ایشان سرسختی در امربه معروف و نهی از منکر و تبلیغ در احکام اسلامی بود.
پس از نهضت مشروطیت از آن طرفداری کرد ولی پس از چندی با رویه مشروطه خواهان مخالفت ورزید. اولین درگیری ایشان با حکومت رضاخان زمانی آغاز شد که سرتیپ محمدحسین آیرم امیرلشکر تبریز در محل فرماندهی خود در روزهای تاسوعا و عاشورا به طور علنی به فسق مشغول شد، این موضوع بر اهالی غیور و تبریز و روحانیون گران آمد و در نتیجه دست به تظاهرات و مخالفت زدند، انگجی نیز که از علمای مورد احترام مردم بود در نتیجه رفتار آیرم به کلی از حکومت مرکزی روی گرداند. به دستور شاه سپهبد امیراحمدی از تهران جهت رفع غائله به تبریز رفت و در اولین ملاقات با آیت الله از او خواست که در رفع اختلافات مساعدت کند، ایشان ضمن تقبیح اعمال زشت آیرم گفت: «من حاضرم که این خانه ام بر سرم فرود آید و آناً بمیرم به شرطی که پای رضا شاه از ایران کنده شود».
موضعگیری دیگر آیت الله در برابر تغییر لباس و قانون نظام اجباری بود که منجر به دستگیری و تبعید ایشان به سمنان شد و پس از پایان تبعید به حوزه درس خود بازگشت و مشغول تدریس گردید.
از محضر ایشان جمع کثیری از مشاهیر آیات عظام و مراجع حوزه علمیه قم استفاده نموده اند که از جمله آنان شیخ محمدخیابانی می باشد. شیخ محمد پس از دوره سطح تصمیم گرفت وارد دوره عالی تحصیل فقه و اصول گردد و به مرز اجتهاد گام نهد. بنابراین، سطح عالی فقه و اصول را نزد فقیه بزرگ ابوالحسن انگجی فراگرفت و در این دو رشته از شاگردان برجسته و ممتاز حوزه درس ایشان گردید به طوری که در اندک مدتی بر اثر حضور ذهن و تلاش و ممارست و مطالعه پیگیر به مرز اجتهاد نزدیکتر شد.
آیت الله انگجی کتابهایی در زمینه دروس مذهبی تألیف کرد که از جمله آنان می توان به کتاب ازاحة الالتباس عن حکم المشکوک فیه من اللباس، رساله سؤال و جواب، کتاب الحج و... اشاره کرد. وفات ایشان در تاریخ 18 ذی القعده 1357 رخ داد و در تبریز به خاک سپرده شد.