[ویکی فقه] آیات صفت رضا. آیات بیانگر خشنودی الهی را آیات صفت رضا گویند. رضا (خشنودی) از صفاتی است که در موجود با شعور و با اراده یافت می شود و مقابل آن، سخط و غضب است، که هر دو، امر وجودی اند. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۲۴۰-۲۴۱. رضا به افعال و اوصاف مربوط می شود؛ نه به ذات؛ مانند: (ورضوا بالحیاة الدنیا واطمانوا بها)؛ " و به زندگی دنیا دل خوش کرده و بدان اطمینان یافته اند". یونس/سوره۱۰، آیه۷. منظور از رضای الهی این است که دستور خداوند با آن عمل انجام شده سازگار است؛ وقتی گفته می شود: خدا از کاری راضی است، یعنی آن کار موافق فعل و دستور خدا است. اقسام رضای الهی ...
جملاتی از کاربرد کلمه ایات صفت رضا
نه جان صفت رضای او میگیرد نه دل طلب وفای او میگیرد
صفت رضا اينست كه شخص به چيزى كه محبوب يا مكروهش هست ، راضى مى باشد.
سلام آن كه تنازع ظهور صفات از او منفى است ، به حيثى كه گاه رضا صفت غضب منازعت نمى كند و هنگام عفو اراده انتقام ممانعت نمى كند، و عكس اينها كه گاه اراده انتقام صفت عضو مانع نمى شود و گاه غضب صفت رضا مانع نمى گردد و مانند اينها.
3- از اشاعره نقل شده كه گفته اند: خداوند پيوسته از كسى كه مسلمان و با توبه ازدنيا برود راضى مى باشد وهمواره نسبت به كسى كه درحال كفر يا فسق بميرد، غضبناك است و او مورد سخط ايزد حق مى باشد؛ زيرا علم خداوند،قابل تغيير نيست و از آنچه راضى بوده غضبناك نمى شود و از آنچه مورد سخط او بودهرضايت پيدا نمى كند و صفت رضا از صفات ذات است وقابل تغيير نمى باشد.(237)
حاشا الراضين العارفين عن ذلك صفت رضا اين است كه پسنديده افتد آنچه دلخواه وآنچه ناگوار است . و رضا، روشنى نور شناسايى حق است و راضى از تمام اختيار خودفانى است و راضى در حقيقت راضى شده از اوست و رضا اسمى است كه مجتمع است در اوانواع معانى بندگان خدا.
در صفت رضا نوعا افعالباطبع انسانى توافق دارند، و در توكل خدا را بمنزله وكيل در كارشان مى دانند، در هر دو صورت طبع و نفس دخالت دارند، اما در تسليم اين چنين نيست .