اکثریت اهل کتاب

معنی کلمه اکثریت اهل کتاب در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اکثریت اهل کتاب (قرآن). اهل کتاب، پیروان مذاهب و ادیانی می باشند که پیامبر آنان دارای کتابی بوده است که از سوی خداوند برای هدایت انسان ها به او وحی شده باشد.
فقها با استناد به آیات قرآن و روایات، عنوان اهل کتاب را در رتبه اول شامل: یهودیان، نصرانیان (مسیحیان) و مجوسی (زرتشتیان) نموده اند و سپس پیروان بعضی از مذاهب مانند صائبین را نیز به عنوان اهل کتاب ملحق نموده اند.از این رو، کافران کتابی را به اهل کتاب یعنی یهود و نصاری و به کسانی که شبهه داشتن کتاب نسبت به آنان می رود یعنی مجوسیان، تقسیم کرده اند؛ هر چند گروه دوم در حکم - یعنی پذیرش جزیه - ملحق به اهل کتاب هستند. در این که سامریّه و صابئین از اهل کتابند یا نه، اختلاف است.
فسق اهل کتاب
اکثریت اهل کتاب فاسق بودند.... ولو ءامن اهل الکتـب لکان خیرا لهم منهم المؤمنون واکثرهم الفـسقون.(شما بهترین امتی بودید که به سود انسانها آفریده شده اند؛ (چه اینکه) امر به معروف و نهی از منکر می کنید و به خدا ایمان دارید. و اگر اهل کتاب، (به چنین برنامه و آیین درخشانی،) ایمان آورند، برای آنها بهتر است! (ولی تنها) عده کمی از آنها با ایمانند، و بیشتر آنها فاسقند، (و خارج از اطاعت پروردگار)) قل یـاهل الکتـب هل تنقمون منآ الا ان ءامنا بالله و ما انزل الینا و ما انزل من قبل و ان اکثرکم فـسقون. (بگو: «ای اهل کتاب! آیا به ما خرده می گیرید؟ (مگر ما چه کرده ایم) جز اینکه به خداوند یگانه، و به آنچه بر ما نازل شده، و به آنچه پیش از این نازل گردیده، ایمان آورده ایم. و این، بخاطر آن است که بیشتر شما، از راه حق، خارج شده اید.»)
عیبجویی از مومنان
فسق اکثریت اهل کتاب، عامل خرده گیری و عیب جویی آنان از مؤمنان بود.قل یـاهل الکتـب هل تنقمون منآ الا ان ءامنا بالله و ما انزل الینا و ما انزل من قبل و ان اکثرکم فـسقون. (برخی مفسران «تنقمون» را به انکار و عیب جویی تفسیر کرده اند.)
ایمان نیاوردن به اسلام
...

جملاتی از کاربرد کلمه اکثریت اهل کتاب

ارتش آزاد عراق(به عربی:الجیش العراقی الحر) یکی از گروه‌های ستیزه‌جوی سنی است که در استان‌های غربی عراق -با اکثریت اهل سنت- تشکیل شده است. این گروه از حامیان عراقی شورشیان ارتش آزاد سوریه است که در جنگ داخلی سوریه می‌جنگند.
با این حال اکثریت اهل سنت، پسر امام یازدهم را مهدی موعود نمی‌دانند. به اعتقاد شیعیان تنها صحنه‌ای که پسر امام یازدهم در انظار عمومی ظاهر شد، زمان مرگ پدرش بود.
علاوه بر ایرانیان، دسته‌هایی از یهودیان نیز بودند که ظاهراً بعد از اسارت بزرگ بابل در این ناحیه ساکن بودند و برای خود مدارسی ساخته و رییسی داشتند. همچنین گروهی از بت‌پرستان که شاید اکثریت اهل حیره را تشکیل می‌دادند در آن‌جا ساکن بودند. از سوی دیگر گروه بیشماری از اهل حیره به آیین مسیحیت گرویده بودند که به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شدند و هر دسته از یکی از مذاهب نصاری پیروی می‌کردند. در این میان نسطوریان بزرگ‌ترین جمعیت مسیحی را تشکیل می‌دادند. دلیل آن نیز پناهنده شدن گروهی از ایشان به دربار ایران و حمایت ساسانیان از آیین آنان بوده است.
آنان در مسیر جلب نظر اکثریت اهل سنت و نهاد خلافت که در رأس آن قرار داشت، به مبارزه‌ای بی‌امان با شیعیان روی آوردند و در این راه زیاده‌روی کردند چرا که این اقدامات سختگیرانه و ستیزه‌جویانه را تنها راه‌حل احیای قدرت معنوی خلیفه می‌دانستند.

با آغاز دهه ۱۹۰۰، اکثریت اهل سنت هنوز سوگواری محرم را برگزار می کردند. سبک زندگی مدرن منجر به تبدیل شدن محرم به یک جشن و همچنین یک میدان جنگ شد.