معنی کلمه اندوه زنان بنی عبدالمطلب در دانشنامه اسلامی
ابن قولویه از جابر نقل می کند که امام محمدباقر(علیه السّلام) فرمود: وقتی امام حسین(علیه السّلام) قصد خروج از مدینه را داشت، عده ای از زنان بنی عبد المطلب اجتماع کرده، مشغول عزاداری و نوحه خوانی شدند تا اینکه امام حسین(علیه السّلام) نزد آنان رفت و فرمود: شما را به خدا قسم، مبادا اظهار این کار، موجب نافرمانی خدا و رسولش شود. زنان بنی عبدالمطلب گفتند: پس گریه ها و نوحه ها را برای چه کسی نگه داریم، در حالی که امروز برای ما مانند روزی است که رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلّم) و علی(علیه السّلام) و فاطمه(سلام الله علیهم) و رقیه و زینب و ام کلثوم (دختران پیامبر). از دنیا رفتند. ای محبوب نیکویان از دست رفته؛ خدا ما را قربانی تو در برابر مرگ قرار دهد. تو را به خدا قسم می دهیم (خود را از مرگ دور گردان) یکی از عمه های امام نیز گریه کرد و به امام عرض کرد: ای حسین؛ من شنیدم که جنیان نیز بر تو نوحه میخواندند و می گفتند: کشته سرزمین طف از آل هاشم موجب شد که قریش (به واسطه این عمل) ذلیل و خوار گردند.
← یکی از رسوم جاهلیت
۱. ↑ ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، ص۱۹۵، باب ۲۹.
پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۴۶۸_۴۶۹. رده های این صفحه : تاریخ زندگانی امام حسین | خروج امام حسین از مدینه | مقتل پیشوایی | مقتل جامع سیدالشهداء | نهضت عاشورا