انجیر فرنگی

گرمی دارای محصولات به، گوجه فرنگی، انجیر، گردو، آلو، گیلاس، گلابی و شلیل خوبی است با این حال به جز محصول شلیل که در سال‌های اخیر توسعه داده شده و تجاری شده و در شهرهای مختلف با نام شلیل مغان عرضه می‌شود، تولید سایر محصولات کم و در حد غیر تجاری صورت می‌گیرد.

نیمی از محصولات کشاورزی پیشوا را غلات شامل ذرت، گندم و جو تشکیل می‌دهد. همچنین عمده محصولات گلخانه‌ای در پیشوا، خیار و گل و گیاهان دارویی است. در رتبه‌های بعدی، صیفی‌جاتی همچون بادمجان، گوجه فرنگی، کدو و نیز کاهو، کلم و آفتابگردان قرار دارد. در سال‌های اخیر کشت زرشک و زعفران رشد چشمگیری داشته‌است و پروش قارچ و آلوئه‌ورا مورد توجه قرارگرفته‌است. علاوه بر این در حوزهٔ محصولات درختی، میوه‌های انار، انگور، انجیر، زیتون، گردو و خرمالو از محبوبیت و اهمیت بالایی در بین کشاورزان و باغبان‌های پیشوا برخوردار است.

از محصولات عمدۀ کشاورزی این منطقه می‌توان به توت فرنگی، گوجه سبز، آلو، زردآلو، انجیر، گندم، جو، خیار، گوجه محلی، سیب درختی، کدو، گردو، توت درختی، هلو انجیری، بادام، تمشک، انگور اشاره نمود.

به‌طور کلی دهستان رمکان در خوش آب هواترین و بالاترین نقطه در سطح جزیره قرار گرفته‌است و در گذشته منبع تأمین محصولات کشاورزی سطح جزیره بوده و حتی به خارج از جزیره نیز صادر می‌شده‌است. مهمترین محصولات این منطقه از سبزیجات: گرگا، خندل، گشنیز، تره، جعفری، گزر (نوعی هویچ محلی)، فندال (سیب زمینی محلی)، گوجه فرنگی، تربچه، و غیره؛ و از میوه‌ها: خربزه محلی، گارمزنگی، انبه، زیتون، انگور، انجیر، هندوانه و غیره …. بوده‌است.

گندم و جو در مناطق خشک اندلس کشت می‌شد و غلات و حبوبات که خوراک اصلی مردم بود نیز کشت می‌شد. غلات از شمال آفریقا در مناطق کم تولید وارد می‌شد. کشاورزی با رونق رشد کرد و در این دوره کشت برنج مانند بادمجان، کنگر فرنگی، نیشکر، زیتون و کتان به شبه جزیره معرفی شد. برخی از مناطق به دلیل کشت انواع خاصی از میوه‌ها معروف بودند، به عنوان مثال، شهر سینترا، واقع در پرتغال کنونی، به دلیل گلابی و سیب خود مشهور بود. منطقه غربی پرتغال هنوز هم امروزه از نظر تولید متمایز انجیر و انگور. تولید عسل و شراب نیز پدیدار شد، اگرچه استفاده از آن در اسلام ممنوع بود، اما تا زمان ظهور کرم ابریشم به مقدار زیاد تولید و مصرف می‌شد. مزارع ویژه ای برای کشت کرم ابریشم وجود داشت، کانال‌های آبیاری و روش‌های برداشت آب سازماندهی شد و برای هر فصل تقویمی برای کشت تهیه می‌شد که از آن کشاورزی به اروپا نقل مکان کرد

البته به غیر از این محصولات، محصولات دیگری اعم ازگیلاس، آلبالو، مرکبات، آلو، زردآلو، هلو، سیب، به، گلابی، ازگیل، انجیر، انگور، لوبیا، نخود، عدس، گندم، دانه‌های روغنی، پنبه، ذرت، جارو، سیر، بادام زمینی، بادام، گردو، پیاز، گوجه فرنگی، سبزی، کرفس، خربزه، خیار،

گرمی دارای محصولات به، گوجه فرنگی، انجیر، گردو، آلو، گیلاس، گلابی و شلیل خوبی است با این حال به جز محصول شلیل که در سال‌های اخیر توسعه داده شده و تجاری شده‌است، تولید سایر محصولات کم و در حد غیر تجاری صورت می‌گیرد.

سایر سوغات شهرستان عبارتند از (صیفی جات، پسته، گل نرگس، انواع گیاهان داروئی، شیره با ارزش آنغوزه، نارنج، لیمو شیرین، پرتقال، نارنگی) خرما، خرمالو با عطر و طعم خاص و منحصر بفرد، پسته، بهار نارنج، زعفران، زیره سیاه، عسل خاص وطبیعی طبس، خاکشیر، انواع مربا: (مربای بهار نارنج، مربای نارنجوک (نارنج نارس و کوچک)، مربای بالنگ، مربای پوست پسته، مربای خرما و انجیر، مربای گوجه فرنگی، نان: نون قرص (نان دایره‌ای شکل و خاص شهرستان)، تفتون (نان فانتزی محلی).