[ویکی فقه] انتقام جویی منافقان (قرآن). نَفَق، ایجاد سوراخى در زمین است که راه رهایى داشته باشد -همانند سوراخ موش - انتقامجویى منافقان از اهل ایمان، به رغم برخوردارى از تفضّلات خدا و رسول صلی الله علیه وآله:یَحْلِفُونَ بِاللَّهِ ما قالُوا وَ لَقَدْ قالُوا کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَ کَفَرُوا بَعْدَ إِسْلامِهِمْ وَ هَمُّوا بِما لَمْ یَنالُوا وَ ما نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ فَإِنْ یَتُوبُوا یَکُ خَیْراً لَهُمْ وَ إِنْ یَتَوَلَّوْا یُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذاباً أَلِیماً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ فِی الْأَرْضِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ. توبه/سوره۹، آیه۷۴. بهره مندى مسلمانان از تفضّلات مادى و معنوى، عامل انتقامجویی منافقان از آنان:یایُّهَا النَّبِىُّ جهِدِ الکُفّارَ والمُنفِقینَ ... ء یَحْلِفُونَ بِاللَّهِ ما قالُوا وَ لَقَدْ قالُوا کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَ کَفَرُوا بَعْدَ إِسْلامِهِمْ وَ هَمُّوا بِما لَمْ یَنالُوا وَ ما نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ فَإِنْ یَتُوبُوا یَکُ خَیْراً لَهُمْ وَ إِنْ یَتَوَلَّوْا یُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذاباً أَلِیماً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ فِی الْأَرْضِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ. توبه/سوره۹، آیه۷۳. ۱. ↑ فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۵، ص ۱۷۷، «نفق». ...
جملاتی از کاربرد کلمه انتقام جویی منافقان
بعد از ماجرای لیدیتسه، مشخص نبود چه کسانی مسئول مرگ هایدریش بودند. در آن زمان، ضربالعجلی برای ارتش و اهالی چکسلواکی تعیین شد. اگر تا ۱۸ ژوئن ۱۹۴۲، متهمان دستگیر نمیشدند، آلمانها دست به خونریزی بیشتری میزدند. آنها باور داشتند این تهدید برای خیانت یک خبرچین بالقوه کافی است. بسیاری از شهروندان از انتقام جوییهای بیشتر خسته و وحشت زده بودند و لذا مخفی کردن اطلاعات، بیش از این بسیار سخت بود.
یکی از سلاطین قاچاق مواد مخدر که به دام مأموران افتاده، پس از گریز، ترتیب یک حمله به عامل دستگیری اش را میدهد، که از دوستان «جیمز باند» (دالتن) است. «باند» نیز برای انتقام جویی به تعقیب او میپردازد و در نهایت امپراتوری اش را متلاشی میکند.
گروهی از تیره مهرعلی خانی بداق از نسل غلامعلی خان چگنی مشهور به تیره حاجیکلی که به همراه طایفه رحیمخانی سکوند به خوزستان مهاجرت کرده بودند در دوران پهلوی اول سرگذشت پر فراز و نشیبی را طی نمودند، فروردین سال (۱۳۰۸ ه.ش) نبرد مشهور پیزلکو در ناحیه پل نادری شوش کنار رودخانه کرخه میان تیره حاجیکلی بداق (چگنی) و نیروهای حکومتی با همراهی طایفه رحیمخانی سکوند به عنوان شاهدوست به وقوع پیوست، در جنگ پیزلکو تعدادی از طرفین درگیر کشته و زخمی شدند. جنازه کشته شدگان به دستور عباسقلی خان حاجیکلی در قبرستانی به نام جگری (چنگروی که برگرفته از نام چگنی است و در گذشته محل قشلاق ایل بزرگ چگنی بوده و آن قبرستان اکنون توسط دریاچه سد کرخه پوشیده شده است) بر اثر آن درگیری سران تیره حاجیکلی مدتها یاغی شده و به انتقام جویی از نیروهای حکومتی و همراهان غلامخان رحیمخانی سکوند میپردازند.
رونینها، به رهبری اوایشی کورانوسوکه، فهمیده بودند که آنها بخاطر اینکه گمان میرود که قصد دارند انتقام جویی کنند، تحت نظارت قرار دارند؛ بنابراین، آنها در تلاش برای منصرف کردن احزاب مشکوک و جاسوسان درباری، کورانوسوکه را به کیوتو فرستادند. کورانوسوکه شبهای زیادی را در ایچیریکی چایا سپری کرد و به عنوان یک قمارباز و یک شراب خوار شهرت یافت.
در راتن تومیتوز، این مجموعه براساس ۱۶ بررسی دارای امتیاز تأیید ۴۴٪ با میانگین امتیاز ۱۰/۱۰ است. در اجماع انتقادی این وب سایت آمدهاست: «عملکردهای جامد و سرعت سریع، انتقام جویی را به همراه دارد، اما سبک آن نسبت به ماده اصلی همه تفاله، آب کمی است.» در متاکریتیک، بر اساس ۷ منتقد، میانگین نمره وزنی ۵۳ از ۱۰۰ را نشان میدهد که نشان دهنده «بررسی مختلط یا متوسط» است.
نخستوزیر از ترس انتقام جویی این فرقه، تصمیم به وادار کردن تمام گروهها در کشتار زندانیان گرفت. برای این منظور او آنها را در بین ادارات مختلف دولتی، اصناف تجار و سایر بخشهای جامعه پخش کرد و در همان زمان به هر گروه فهماند که شاه روی وفاداری و پذیرش هر یک از گروهها در نحوه برخورد و رفتار آنها با قربانیان قضاوت خواهد کرد. وزارت جنگ، وزارت امور خارجه، تجار، روحانیون، درویشها، پیش خدمتهای در خدمت شاه، حتی دانشجویان دانشگاهها که در آن زمان بر اساس یک مدل اروپایی تأسیس شده بود، هر یک زندانی مختص خود را دریافت کردند. انواع مرگهای تحمیل شده بسیار وحشتناک بودند که برخی از آنها با تعصب و افراط گری وحشیانه، ترس از سؤظن یا جنون تمام عیار به ستمگری و قساوت طراحی شده بودند. از بداقبالی بابیها برخی تکهتکه شدند، برخی با اره از هم جدا شدند، برخی با تازیانه پوستشان کنده شد و برخی با شلیک دهانه تفنگ منفجر شدند.
داریوش بزرگ در آخرین سالهای عمر میخواست که برای انتقام جویی از یونانیان بخاطر به غارت بردن و به آتش کشیدن سارد پایتخت لیدیه و همچنین برای جبران کردن شکست سپاه ایران در نبرد ماراتون به یونان قشون بکشد اما با نبود پایگاهی در سرزمین اصلی یونان، چارهای جز طراحی یک عملیات گسترده زمینی باقی نمیماند. در چنین لشگرکشی، ایرانیان تا مرزهای تسالی در قلمرو خود یعنی تراکیه و مقدونیه پیشروی کردند، اما پس از آن، اتحاد ایالات یونان میتوانست به شکلگیری مقاومت جدی بینجامد. داریوش بزرگ جهت اطمینان از پیروزی، تدارکی گسترده آغاز کرد که هرودوت مدت آن را سه سال میداند اما از طرفی یونانیان آن را نتیجه اختلال سلامتی داریوش دانستند. پیش از تکمیل این قوا، مصریان در ۴۸۷ قیام کردند و کمی پس از آن داریوش بزرگ در ۴۸۶ درگذشت. بعد از او پسر وی خشایارشا در صدد برآمد که انتقام پدر را به نتیجه برساند. شاید به غیر از این آنچه وی را به این اندیشه انداخت، اصرار مردونیه (داماد داریوش بزرگ و پسر گبریاس) و مخصوصاً تبعیدیان آتنی مقیم دربار بود. در خود آتن هم البته انتظار این انتقامجویی میرفت و تمیستوکل سردار آتن پس از ماجرای نبرد ماراتون، قسمت عمدهای از ثروت آتن را در راه تقویت نیروی دریایی صرف کرد.
کت بالو، دختر جوانی است که برای آموزگاری آموزش دیدهاست. تبهکاری به نام «تیم استراون» پدر گله دار کت را میکشد. کت نیز با کمک «کید شلین» که ششلول بندی پیر و دائمالخمر است به انتقام جویی برمی آید و در این راه در آستانه اعدام قرار میگیرد. داستان فیلم از جایی آغاز میشود که کت در زندان، خود را برای مراسم اعدام آماده میکند و در لحظات آخر پیش از به دار آویخته شدن، خاطرات خود را مرور میکند.
کمیته حقیقتیاب شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد با انتشار بیانیهای به مناسبت اولین سالگرد کشتهشدن مهسا امینی، نسبت به انتقام جویی و اوج گرفتن سرکوب زنان و دختران و زنان معترض و خانوادههای قربانیان معترض ابراز نگرانی عمیق کرد.
شعار «ما اجازه نمیدهیم کوبای دیگری» امکان انجام تجاوزاتی را بدون ترس از انتقام جویی، مانند آنچه که علیه جمهوری دومینیکن یا قبل از آن کشتار در پاناما انجام شد - و هشدار صریح مبنی بر آمادگی نیروهای یانکی برای انجام تجاوزات پنهان میکند. در هر نقطه از آمریکا که ممکن است رژیم حاکم تغییر کند، مداخله کنند و در نتیجه منافع آنها را به خطر بیندازند.