انبیا و اشتی

معنی کلمه انبیا و اشتی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] انبیا و آشتی. یکی از اهداف بعثت انبیا مسأله صلح و آشتی بین دیگران بود.
حل اختلاف و ایجاد صلح و آشتی در جامعه ، از اهداف بعثت پیامبران بوده است.کان الناس امة وحدة فبعث الله النبیین مبشرین ومنذرین وانزل معهم الکتـب بالحق لیحکم بین الناس فیما اختلفوا فیه...

جملاتی از کاربرد کلمه انبیا و اشتی

حاج نعمت‌الله حدود ۲۰ اثر به زبان کردی و فارسی، نظم و نثر تألیف کرده‌است. در حال حاضر تنها شاهنامه حقیقت یا حق‌الحقایق که به زبان فارسی است در سال ۱۳۴۵ توسط انجمن فرهنگی فرانسه به همت هانری کربن خاورشناس و اسلام‌شناس فرانسوی منتشر شده‌است. او در این کتاب شرح تاریخ ادیان و احوال انبیا و اولیا را از دیدگاه عرفانی خاص خود شرح داده‌است. علاوه بر این کتاب شامل پند و نصیحت و مناجات می‌باشد. شاهنامه حقیقت مشتمل بر ۱۵۰۴۲ بیت و پنج جزو است. حاج نعمت‌الله در جزو پنجم احوالات خاص خود را شرح می‌دهد.
فتوح انبیا و اولیا زوست چگویم گر بدانی جمله خود اوست
گر نبودی نور پاکش رهنما خود نبودی انبیا و اولیا
و دست از رضا و خشنودی او برداری و از نظر برگزیدگان درگاه او، از: ملائکه و انبیا و اولیا بیفتی، که جمعی از اراذل و اوباش از تو راضی باشند بلکه این دلالت می کند بر این که «عظم ایشان در نزد تو بیشتر از «عظم» خدا و پیغمبران است و چه شک که چنین کسی مستحق و سزاوار لعن بی شمار، و عذاب روز شمار است.
کرده اند از حق گدائی انبیا و اولیا زانکه محسن را بمعنی عین احسان دیده اند
پس ندا آمد ز اوج کبریا با گروه انبیا و اوصیا
منم کل انبیا و اولیا من یقین در جزو و کلّم پیشوا من
انبیا و رسل و جن و ملایک هر یک جان بکف در بر شه منتظر ایما بود
ز انبیا و رسل دم زنی و پنداری که همنشینی سلطانیان کنی تو گدا
معراج انبیا و شب قدر اصفیا گیسوی روز پوش قمر سای مصطفی
۲-خاص انبیا و اولیا که درصورت مصلحت خداوند دراختیار آنان قرار می‌دهد
ب: راه باطن، که همان سیر و سلوک باطنی و معنوی است و غایت آن، وصول حقیقی به خداوند متعال و فانی شدن از هر چه غیر اوست و باقی بودن بدوست. غرض از بعثت انبیا و رسل، هدایت مردم بدون طریق بوده‌است. به نظر فیاض، حقیقت تصوف، چیزی جز سلوک همین راه باطن نیست.
بسیار کسان هستند که حق‌تعالی ایشان را به نعمت و مال و زر و امارت عذاب می‌دهد و جان ایشان از آن گریزان است. فقیری در ولایت عرب، امیری را سوار دید در پیشانی او روشنایی انبیا و اولیا دید گفت سُبْحَانَ مَنْ یُعَذِّبُ عِبَادَهُ بِالنِّعَمِ.
شیعیان دوازده امامی به دوازده امام از اولاد محمد اعتقاد دارند که باید این صفات را داشته باشند: نص (تعیین امام قبلی)، عصمت (عصمت)، علم (علم الهی)، ولایت (هدایت معنوی). امامان دوازده‌گانه بر اساس عقیده اثنی عشری جانشینان روحانی و سیاسی محمد هستند. در اسلام شیعه عقیده بر این است که عقل، حکمت الهی، منشأ ارواح انبیا و امامان بوده و به آنان علم باطنی به نام حکمت داده است و مصائب آنان را وسیله فیض الهی به شیفتگانشان می‌داند. امام هر چند گیرنده وحی الهی نبود، اما با خدا ارتباط نزدیک دارد که خدا به وسیله آن او را هدایت می‌کند و امام نیز به نوبه خود مردم را هدایت می‌کند. امامت یا اعتقاد به هادی الهی اعتقادی اساسی در اسلام شیعی است و بر این مفهوم استوار است که خدا بشریت را بدون دسترسی به هدایت الهی رها نمی‌کند.