امیزش در حج

معنی کلمه امیزش در حج در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آمیزش در حج (قرآن). یکی از احکامی که در قرآن برای حج ذکر شده است، حرمت آمیزش در حال احرام و حج است.
حرمت آمیزش در حال احرام و حج، یکی از احکامی است که در این آیه بدان اشاره شده است: «الحج اشهر معلومـت فمن فرض فیهن الحج فلا رفث... فی الحج...» حج ، در ماههای معینی است! و کسانی که (با بستن احرام، و شروع به مناسک حج،) حج را بر خود فرض کرده اند، (باید بدانند که) در حج، آمیزش جنسی با زنان...نیست!
بقره/سوره۲، آیه۱۹۷.
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۹۷.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۰، ص۳۵۹، برگرفته از مقاله «آمیزش در حج».
...

جملاتی از کاربرد کلمه امیزش در حج

گفته می‌شود محمد بر کعبه، پردهٔ سیاه پوشاند. به نقل از عباس بن عبدالمطلب نقل شده است: محمد در حج خود بر خانه کعبه جامه گران بهای سیاه پوشاند. در روایت ابن سعد، نوع پارچه مشخص نشده است، اما واقدی می‌گوید: پارچه ها یمنی بود.
گويند: اين مطلب را به امام صادق - عليه السلام - كه در حج شركت كرده بود،رساندند، امام فرمود: (( قل لئن اجتمعت الانس و الجن على ان ياءتوابمثل هذا القرآن لاياءتون بمثله و لوكان بعضهم لبعض ‍ ظهيرا )) (203)
بعد از واقعه حمله به سفارت عربستان سعودی، حکومت ایران از شرکت زائران ایران با شرایطی که عربستان تعیین می‌کرد خودداری کرد. بعد از مذاکرات انجام شده بین مقامات ایران و عربستان توافق شد که زائران ایرانی در حج ۱۳۹۶ شرکت کنند. بر اساس اعلام خبرگزاری‌های ایران، امسال ۸۶ هزار و ۵۰۰ زائر ایرانی در مراسم حج شرکت خواهند کرد.
امور سياسى كه در حج واقع مى شود، بايد روى نظام باشد
نجده در ماه ژوئن سال ۶۸۷ به همراه هواداران خود جهت انجام زیارت حج راهی مکه شد و در کنار هواداران ابن زبیر و عبد الملک در حج شرکت نمود. به گفته دیکسون، این اتفاق نشانگر ناتوانی ابن زبیر بود چرا که او توان لازم را جهت جلوگیری از ورود نجده به پایتخت خود را نداشت و همچنین نشان داد که قدرت نجده در آن زمان با قدرت عبد الملک و ابن زبیر برابری می‌کرد. در پایان حج، نجده جهت تصرف مدینه به سمت شمال حرکت کرد، اما به دلیل دغدغه‌های دینی از نبرد صرف نظر کرد.
و اين دو جمله ، يعنى جمله (حنفاء لله ) و جمله (غير مشركين ) به هر دوحال از فاعل (فاجتنبوا) هستند، و آن را چنين معنا مى دهند: شما از اوثان و قربانى كردنبراى آنها اجتناب كنيد در حالى كه از غير خدامايل به سوى خدا باشيد، و در حج خود به او شرك نورزيد، چون مشركين درعمل حج اينطور تلبيه مى گفتند: (لبيك ، لا شريك لك الا شريكا هو لك ، تملكه و ماملك ) يعنى لبيك اى خدا، شريكى براى تو نيست ، مگر شريكى كهمال خود تو است ، تو هم آن را مالكى و هم ما يملك آن را مالكى .
پس مطلب اين است هر روز در محله ها اجتماع و رسيدگى به اوضاع شهر و محله ، در هرهفته اجتماع بزرگ در شهرها و در جاهايى كه شرايط نماز محقق است براى بررسىاوضاع شهرستان و بالاتر، اوضاع تمام كشور و در هرسال باز دو اجتماع بزرگ براى بررسى به اوضاع كشورها و در هرسال يك اجتماع بسيار بزرگ از تمام ممالك اسلامى براى حج و آن مواقفى كه در حج هست، اجتماعات در آنجا براى رسيدگى به اوضاع تمام كشورهاى اسلامى . تمام اينهامسائل سياسى هست و مسائلى است كه بايد مسلمين به آن توجه داشته باشند.
مقصود عمر رض از اينكه فرمان به ترك عمره داده ، اين بوده كه عمره و حج هر كدام بهطور جداگانه و كامل انجام شود. زيرا كه خداوند فرموده : واءتموا الحج والعمرة لله ...ونيز مى خواسته است كه خانه خدا در هر سال دو بار زيارت شود. و از اين جهتمايل نبود كه عمره تمتع در حج گزارده شود كه مردم در هرسال فقط يك بار به خانه خدا بيايند.
نينابت از معصوم عليهما السلام در طواف در موارد دگير نيز مطرح است (279) نيابت ازمعصوم در حج ، عمره و عتق رقبه نيز مانند نيابت از وى در طواف مشروع بلكه مرغوب اليهو در جوامع روايى منقول است (280) و تفاوتى بين معصوم عليها السلام زنده و معصومرا حل نيست . صحابه آن ذوات مقدس ‍ به چنينعمل را جحى مبادرت مى كردند و مورد ترغيب آنان قرار مى گرفتند.
روزى عمر در منبر خطبه خواند و ضمن آن با كمال صراحت و بى پروايى گفت : دو لذت(متعه ) در زمان پيغمبر بود، و من از آنها جلوگيرى خواهم كرد، و مرتكب آنها را مجازات مىكنم ؛ لذت بردن در حج و لذت بردن از زنان (با عقد موقت )(314) !!