امان جان قزوینی

معنی کلمه امان جان قزوینی در لغت نامه دهخدا

امان جان قزوینی. [ اَ جا ن ِ ق َزْ ] ( اِخ )از شاعران قزوین و از طایفه حجازیه آن شهر است. به سال 950 هَ. ق. درگذشته است. این مطلع از اوست :
مرا توفیق ده یارب که بوسم آستانش را
کشم در چشم خود خاک کف پای سگانش را.
و رجوع به تحفه سامی چ تهران ص 53 و الذریعة قسم اول از جزء تاسع ص 94 و فرهنگ سخنوران شود.

معنی کلمه امان جان قزوینی در فرهنگ فارسی

از شاعران قزوین و از طایفه حجازیه آن شهر است .

جملاتی از کاربرد کلمه امان جان قزوینی

جاه تو از نوائب افلاک در امان جان تو از حوادث ایام در حصار
کی ز سنگی چشمه‌ها جوشان شدی در بیابان‌مان امان جان شدی
ای دل اگرم امان جان بایستی این آب دو دیده ام نهان بایستی
تا مرا حجت بود پیش خدا تا بود این خط امان جان مرا