معنی کلمه امامت پژوهی در دانشنامه اسلامی
آقایان عبدالکریم رضایی، اسحاق عارفی، میر حسین ضیائی، محمد قربان نیا، علی قربانی فشکچه.
مسأله امامت، یکی از مهمترین مباحث کلامی است که متکلمان برجسته شیعه، ضمن تحلیل مسائل مربوط به آن، رساله های بسیاری در این باره نگاشته اند؛ از جمله می توان به رساله عصمت از سید مرتضی، فرق بین نبی و امام از شیخ مفید، الامامة و التبصرة من الحیرة از شیخ صدوق، رسالة الامامة از خواجه نصیر طوسی و... اشاره کرد که همه این ها نشانگر بالندگی اندیشه شیعی و اهمیت مسأله امامت است.
کتاب حاضر، پژوهشی است جمعی، با نگاهی کارشناسانه به مسائل مختلف مربوط به امامت از نگاه دانشمندان مسلمان، به ویژه شیعه و مقایسه آن با دیدگاه های دو فرقه بزرگ کلامی؛ یعنی اشاعره و معتزله، که توسط گروه پژوهشی فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه علوم اسلامی رضوی مشهد سامان یافته است. در این اثر بر روی آورد تفسیری و روایی تأکید شده و روی آورد کلامی متکلمان امامیه، معتزله و اشاعره به روش مطالعه تطبیقی، مورد تأمل قرار گرفت و گزارش و نقد ماجرای مواجهه امت با مسأله امامت و خلافت پس از پیامبر گرامی اسلام، موضوعی است که با روی آورد تاریخی به آن پرداخته شده است.
می توان مجموعه حاضر را دارای یک درآمد و سه بخش عمده دانست. قبل از شروع بخش های اصلی کتاب درآمدی روش شناختی بر امامت پژوهی قرار دارد که طی آن گزارشی اجمالی از پیشینه امامت پژوهی، نزد شیعه ارائه و به روی آوردهای متنوع فقهی، تحلیلی کلامی، عرفانی، تفسیری روایی، تاریخی و میان رشته ای در این زمینه اشاره می گردد.