ام البراء

معنی کلمه ام البراء در لغت نامه دهخدا

ام البراء. [ اُم ْ مُل ْ ب َ ] ( اِخ ) بنت صفوان از زنان شاعر عرب و پدرش از انصار علی بن ابی طالب ( ع )او را اشعاری است درباره جنگ صفین و در مرثیه علی بن ابی طالب ( ع ). رجوع به ریحانة الادب ج 6 ص 209 شود.

جملاتی از کاربرد کلمه ام البراء

واى داء اءدوى من البخل ، ثم قال : بل سيدكم الابيض الجسد البراء بن معرور
معاذ بن جبل و بشر بن ابى البراء و داوود بن سلمه ، بايشان گفتند، اى گروه يهود! ازخدا بترسيد، و ايمان بياوريد، مگر اين شما نبوديد كه عليه ما به محمد صلى الله عليهو آله و سلم خط نشان مى كشيديد؟ با اينكه ما آنروز مشرك بوديم ، و شما بما خبر ميداديدكه : بزودى محمد صلى الله عليه و آله و سلم مبعوث خواهد شد، صفات او را براى ما مىگفتيد پس چرا حالا كه مبعوث شده بوى كفر مى ورزيد؟! سلام بن مشكم كه يكى ازيهوديان بنى النضير بود، در جواب گفت : او چيزى نياورده كه ما بشناسيم ، و او آنكسىنيست كه ما از آمدنش خبر ميداديم ، درباره اين جريان بود كه آيه شريفه : (و لما جائهمكتاب من عند اللّه ) الخ ، نازل شد.
و همچنين در همان كتاب است كه البراء گفته است :رسول خدا (صلى الله عليه وآله ) را ديدم كه حسن بن على را بر شانه خويش نهاده ،مى گفت : خداوندا ! من او را دوست دارم ؛ تو نيز او را دوست بدار !