الکل مطلق

از طرفی دیگر روز جمعه ۲۰ تیر ۱۳۹۹ سازمان عفو بین‌الملل اعدام این فرد را به اتهام نوشیدن الکل نمونه‌ای از «بی رحمی و غیرانسانی بودن» نظام قضایی جمهوری اسلامی دانسته‌است. در بیانیه‌ای دایانا الطحاوی، مدیر بخش خاورمیانه و آفریقای شمالی در سازمان عفو بین‌المل گفت: «مقام‌های ایران بار دیگر با اعدام مردی به سادگی به خاطر نوشیدن الکل، بیرحمی مطلق و عریان و غیرانسانی بودن نظام قضایی خود را به نمایش گذاشتند.» همچنین عفو بین‌الملل از استمرار اعدام در ایران ابراز تاسف کرده و تأکید کرد که هیچ توجیهی برای این مجازات بی‌رحمانه و غیرانسانی وجود ندارد و خواهان لغو تمامی اعدام‌ها در ایران شد.

دورهٔ فرمانداری براکت نشانگر نقطه ضعف حزب جمهوری‌خواه ایالتی بود و ریچارد هارموند تاریخ‌نویس، براکت را یک شخص «قابل انعطاف و میان‌حال» توصیف نمود. حزب در داخل خود بین ماگوامپس و حامیان بلین و به همین‌گونه میان رهبران جوان و کهن‌سال تقسیم شده بود. قوانین کنترل مشروبات الکلی موضوع عمده‌ای بود که سبب بعضی مشکلات برای حزب شد. تعداد زیادی از اعضای رهبری حزب طرفدار چنین قوانینی بودند اما با ممنوعیت مطلق مشروبات الکلی مخالف بودند. حزب در سال ۱۸۸۶ برای مقاصد سیاسی رسماً از اصلاحیهٔ قانون اساسی مبنی بر ممنوعیت مشروبات الکلی اعلام حمایت نمود، اما این اقدام نتوانست حمایت قابل توجه جامعه طرفدار منع مشروبات الکلی را جلب نماید. یک رفراندم عمومی در سال ۱۸۸۹ برای گنجانیدن ممنوعیت در قانون اساسی ایالتی ماساچوست به شکست مواجه شد و باعث ناراحتی طرفداران ممنوعیت شد و براکت به شیوهٔ متفاوتی به موضوع مورد منازعه رسیدگی کرد. اگر چه وی با این اصلاحیه مخالفت ورزید، اما دستور تسریع تنفیذ قوانین موجود را صادر نمود که منتج به بسته شدن مشروب فروشی‌های شد که خدمات ارائه غذا را انجام نمی‌دادند. این اقدام با واکنش شدید مردم مواجه شد و توسل جمهوری‌خواهان به احساسات بومی‌گرای ضد کاتولیک، نیز تعداد زیادی از حامیان کاتولیک فرانسوی-کانادایی را به سمت دموکرات‌ها سوق داد. این عوامل همراه با تأثیرات منفی تعرفه مک کیلی بر اقتصاد ماساچوست، به قیمت انتخاب مجدد براکت تمام شد. براکت در انتخابات سال ۱۸۹۰ توسط ویلیام ای. راسل کاندیدا دموکرات در یکی از موفق‌ترین انتخابات برای دموکرات‌ها در ایالت از زمان جنگ داخلی آمریکا، شکست خورد.