الایرانیون و الادب العربی

معنی کلمه الایرانیون و الادب العربی در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] الایرانیون و الادب العربی نوشته قیس آل قیس، مجموعه ایست که به شرح حال و بیان آثار آن دسته از عالمان ایرانی می پردازد که خویشتن را وقف علوم قرآنی کرد.
و در این موضوع آثار بسیار ارزشمندی از خود به یادگار گذاشته اند.ایرانیانی که با ظهور این دین مقدس با جان و دل آن را پذیرا گشتند و تعالیم کتاب آسمانی اش را مرهم زخم های کهنۀ دوران حکومت شاهان و سلاطین ساسانی و...یافتند.
اسامی عالمانی که در این مجموعه به شرح حال آنان پرداخته شده به ترتیب تاریخ وفات آنان در دو جلد آمده است.عالمانی چون:ضحاک بن مزاحم بلخی خراسانی، عمرو بن عبید بن باب که جدش ایرانی بوده است، مقاتل بن سلیمان بلخی ، علی بن حمزة کسائی، سهل تستری، خفاف نیشابوری، انماطی نیشابوری، ابن جریر طبری، محمد بن مسعود عیاشی، ابومسلم اصفهانی،ابن ابی حاتم رازی، عبدالقاهر جرجانی، جار اللّه زمخشری،فخر رازی، فضل بن حسن طبرسی، قطب الدین شیرازی و...
در این کتاب علاوه بر شرح حال این عالمان به معرفی مشایخ و نیز کسانی که از ایشان روایت کرده اند
و نیز بیان آثار آنان و شرح هایی که بر آثارشان نگاشته شده، پرداخته شده است.

جملاتی از کاربرد کلمه الایرانیون و الادب العربی

يكى از نكات نظيرگير تربيتى على (ع )، اهتمام اوست به علم و دانش ؛ چنانكه مىفرمايد الشرف بالعلم و الادب لا بالاصل و الحسب : شرف به علم و ادب است نه بهاصل و تبار. اين نكته را در شعر سعدى به روشنى جلوه گر مى بينم آنجا كه مىگويد: ((توانگرى به هنرست نه به مال و الخ ))(91)
964- عبدالحسين الامينى ، الغدير فى الكتاب و السنة و الادب ، الطبعة الخامسة ،دارالكتاب العربى ، بيروت ، 1403 ق . ج 1، صص 9 151.
91- جوهرى در صحاح مى گويد: و الاءدب ايضا: مصدر اءدب القوم ياءدبهمبالكسر: اذا دعاهم الى طعامه و الادب : الداعى ... ويقال اءيضا: آدب القوم الى طعامه يؤ دبهم ايدابا ... و اسم الطعام الماءدبة و الماءدبة ( ج 1، ص 86، اءدب ) . ابن فارس نيز در مقاييس اللغة مى گويد: فالاءدب اءنتجمع الناس الى طعامك و هى الماءدبة و الماءدبة ( ج 1، ص 74 ) . در تاجالعروس نيز آمده است : و الماءدبة ... كل طعام صنع لدعوه ... او عرس وجمعه المآدب ( ج 2، ص 13 ) . همچنين ابن اءثير در نهايه مى گويد: ...الماءدبة و هى الطعامالذى يصنعه الرجل يدعو اليه الناس و منه حديث ابن مسعود: القرآن ماءدبة الله فىالارض ، يعنى مدعاته . شبه القرآن بصنيع صنعه الله للناس لهم فيه خير ومنافع ( ج 1، ص 30 ) .
76- صحيح ، كتاب المناقب و المرضى و الادب ؛ صحيح مسلم ، كتابالفضائل ، باب اثبات خاتم النبوه ؛ سنن ابوداود، كتاب اللباس ، ترمذى ، كتابالمناقب ، مسند احمد، ج 2، ص 223 و ج 3، ص ‍ 434 و 442 و ج 4، ص 195 و ج 5، ص35، 77، 82، 90، 95، 98، 104، 340، 341، 354، 438، 442، 443 و ج 6: ص329.
قال على عليه السلام : و على العاقل ان يحصى على نفسه مساويها فى الدين و الراءىو الاخلاق و الادب فيجمع ذلك فى صورة او فى كتاب ويعمل فى ازالتها(196) لازم است انسانعاقل به حساب خود رسيدگى كند و تمام عيب ها و زشتى هايى را كه دارد نسبت به دين وراءى و اخلاق و ادب اينكه ثبت و ضبط كند و آنها را به ذهن خود بسپارد يا آن كه درصفحه كاغذى بنويسد و براى برطرف نمودن آن ها فعاليت كند.
528- الشيخ آقا بزرگ الطهرانى فقيد العلم و الادب ، احمد عبدالله هيتى ، ص 9،بغداد، 1390 ق .
611- ر.ك به : الكامل فى اللغة و الادب ، ابوالعباس مبرد، ج 2 ص 134
(( قال عليه عليه السلام : و على العاقل ان يحصى على نفسه مساويها فى الدين والراى و الاخلاق و الادب فيجمع ذلك فى صدره او فى كتاب ويعمل فى ازالتها.(540) ))