افترا کار

بریتیش ایرویز هواپیمای مافوق صوت کنکورد را در سال ۱۹۷۶ خریداری کرد و آن را در خدمات فراآتلانتیک به کار گرفت. در همان سال، تنها پروازهای بین‌المللی به آمریکای شمالی و آسیای جنوب شرقی را از کالدونین بریتانیا به عهده گرفت. تشکیل ویرجین آتلانتیک در سال ۱۹۸۴ یک رقابت تنش‌آمیز را آغاز کرد که منجر به «یکی از تلخ‌ترین و طولانی‌ترین اقدامات افترا در تاریخ هوانوردی» شد.

سخنان مشابهی علیه یهودیان توسط خاخام سفاردی و رهبر مذهبی یهودیان ایران، عوادیه یوسف بیان شده است که در خطبه ای در سال ۲۰۱۰ بیان کرد که «تنها هدف خلق جنتیلها خدمت به یهودیان است». او گفت که غیریهودها یک هدف الهی را انجام می‌دهند: «چرا غیریهودیان نیاز داریم؟ آنها کار می‌کنند، شخم می‌زنند، درو می‌کنند. ما مانند افندی می‌نشینیم و غذا می‌خوریم. برای همین است که غیریهودیان آفریده شده‌اند.» این سخنان یوسف توسط بسیاری از سازمان‌های یهودی مانند اتحادیه ضد افترا (ADL) و کمیته یهودیان آمریکا به شدت مورد انتقاد قرار گرفتند.

اسمیت درگیر بحث با انجمن دیالکتیک دانشگاه گلاسکو و اتحادیه دانشگاه گلاسکو شد و در سال ۱۹۶۲ با صحبت با گوردون هانتر برنده مسابقه مناظره آبزرور میس شد. در سال ۱۹۹۵، پس از مرگ او، این مسابقه به افتخار او به نام میز یادبود جان اسمیت تغییر نام داد. در سال ۱۹۶۳، او یک وکیل دادگستری شد و درآمد خود را با کار به عنوان وکیل افترا برای روزنامه‌های دیلی ریکورد و ساندی میل تکمیل کرد.

این مجموعه مفاهیم متعددی را در بر دارد، از جمله تشویق به دوستی و محبت به همنوع، پاکی و صفای قلب، مدارا کردن با یکدیگر، رعایت عدل و انصاف، حفاظت فقرا، قناعت، مشغولیت به کسب و کار، وفای به عهد، مصاحبت با نیکان، تقوای خالص، عمل پاک. از طرفی دیگر خوانندهٔ این کلمات را نهی مینماید از بد گوئي و بد بینی، تهمت و افترا، غل و حسد، برتری جوئی از دیگران، بطالت و بی‌ثمر بودن و گمراهی دیگران. این مجموعه با این بیان خاتمه می یابد: « عروس معانی بدیعه که ورای پرده های بیان مستور و پنهان بود بعنایت الهی و الطاف ربانی چون شعاع منیر جمال دوست ظاهر و هویدا شد. شهادت میدهم ای دوستان که نعمت تمام و حجّت کامل و برهان ظاهر و دلیل ثابت آمد دیگر تا همّت شما از مراتب انقطاع چه ظاهر نماید...»

در مارس ۲۰۱۶، خاخام اصلی سفاردی اسرائیل، اسحاق یوسف، طی خطبه ای اعلام کرد که قانون یهود ایجاب می‌کند که تنها غیریهودیانی که اجازه زندگی در اسرائیل را دارند موظف به پیروی از قوانین نوحی هستند: «بر اساس قانون یهود، زندگی غیریهودی در سرزمین اسرائیل ممنوع است – مگر اینکه هفت قانون نوحی را پذیرفته باشد، [. . .] اگر غیر یهودی حاضر به پذیرش این قوانین نیست، می‌توانیم او را به عربستان سعودی بفرستیم، [. . . هنگامی که رستگاری کامل و واقعی وجود داشته باشد، ما این کار را انجام خواهیم داد.» یوسف در ادامه افزود: غیر یهودیان نباید در سرزمین اسرائیل زندگی کنند. [. . .] اگر دست ما محکم بود، اگر قدرت حکومت داشتیم، غیر یهودیان نباید در اسرائیل زندگی کنند. اما دست ما محکم نیست. [. . .] چه کسی، در غیر این صورت بندگان باشد؟ چه کسانی یاوران ما خواهند بود؟ به همین دلیل است که ما آنها را در اسرائیل رها می‌کنیم.» موعظه یوسف خشم اسرائیل را برانگیخت و توسط چندین انجمن حقوق بشر، سازمان‌های غیردولتی و اعضای کنست به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. جاناتان گرینبلات، مدیر عامل و مدیر ملی اتحادیه ضد افترا، و کارول نوریل، مدیر موقت دفتر اسرائیل لیگ ضد افترا، خطبه یوسف را به شدت محکوم کردند:

این عمل شامل اشاعه موارد گمراه‌کننده و اغراق‌آمیز یا دست کاری در حقایق به جهت ارائه تصویر نادرست از فرد مورد هدف است. ترور شخصیت نوعی از افترا است که می‌تواند علاوه بر فرد، خانواده و اطرافیان او را نیز شامل شود.