[ویکی فقه] افترا به اسباط (قرآن). اسباط پیامبرانی از میان نوادگان یعقوب بوده اند که توسط یهود و نصاری مورد افترا واقع شدند. یهودی یا مسیحی بودن، از افتراهای یهودیان و نصرانیان بر اسباط است: «ام تقولون ان ابر اهیم واسماعیل واسحاق ویعقوب والاسباط کانوا هودا او نصار ی قل اانتم اعلم ام اللـه ومن اظلم ممن کتم شهادة عنده من اللـه وما اللـه بغافل عما تعملون: یا می گویید: «ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط، یهودی یا نصرانی بودند»؟! بگو: «شما بهتر می دانید یا خدا؟! (و با اینکه می دانید آنها یهودی یا نصرانی نبودند، چرا حقیقت را کتمان می کنید؟) » و چه کسی ستمکارتر است از آن کس که گواهی و شهادت الهی را که نزد اوست، کتمان می کند؟! و خدا از اعمال شما غافل نیست.»
جملاتی از کاربرد کلمه افترا به اسباط
دین رید در سال ۱۹۷۱ میلادی نامه‌ای سرگشاده به آلکساندر سولژنیتسین نوشت و او را بخاطر آنچه تهمت و افترا به اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی می‌دانست، مورد انتقاد قرار دارد. در آن هنگام، دین رید در رم زندگی می‌کرد و ضمن اجرای موسیقی در اروپای شرقی و مرکزی، در آگهی‌های تبلیغاتی تلویزیونی و فیلم‌های وسترن اسپاگتی (همچون «خدانگهدار ساپاتا») بازی می‌کرد.
اكنون كه مسلم شد آنها با اين احكام خرافى و ساختگى خود علاوه بر محروم شدن ازنعمتهاى الهى تهمت و افترا به ساحت مقدس پروردگار بسته اند، اضافه مى كند:(آنها كه بر خدا دروغ مى بندند، درباره مجازات روز قيامت چه مى انديشند؟ آيا تامينىبراى رهائى از اين كيفر دردناك به دست آورده اند)؟ (و ما ظن الذين يفترون على اللهالكذب يوم القيامة ).
در سال ۱۹۳۶ دادگاهی علیه ادموندسون به اتهام افترا به دین یهودیت تشکیل شد. ادموندسون برای دفاع از خود تمامی رهبران یهودی آن زمان را به دادگاه احضار کرد. از این رو کمیته یهودیان آمریکا از دادگاه درخواست کرد که اتهام او لغو شود.
نه ، هرگز نزديكى و اتحاد بين فرق مختلف اسلامى با بقاى بر تقليدشان براجتهادهاى سلف امكان پذير بود؛ مگر هنگامى كه هر يك از طوايف اسلامى نظر و برداشتىرا كه از اسلام و تاويل قرآن و احاديث دارند، و نيز اجتهاد گذشتگان را، كه موجب بروزاختلاف و دو دستگى گرديده است ، با يكديگر در ميان بگذارند. آن هم با اين شرط كهاين كار تنها به روش دعوت به حق و بحث علمى متين و بدونتوسل به دشنام و ناسزا و افترا به فرقه ديگر براى موجه نشان دادن راى و فرقهخود - كه از اين جهت به خدا پناه مى بريم - صورت گيرد و ره طايفه اى بيطرفانه ،نظريات ديگر طوايف را بشنوند كه حق زاده بحث و تحقيق است .
O شفيع قرار دادن بت ها، هم افترا به خداوند است كه بت ها را شريك او مى دانند وهم تهمت به بت هاست كه آنها را صاحب نفع و ضرر به حساب مى آورند.