[ویکی فقه] اطلاق بشری بر مبشربه از مصادیق اطلاق مصدر بر اسم ذات می باشد. یکی از اقسام مجاز لغوی «اطلاق بشری بر مبشربه» است؛ مثال مانند: (بشراکم الیوم جنات)؛ "امروز شما را مژده باد به باغها". ابوعلی فارسی می گوید: تقدیر آیه چنین است: «بشراکم دخول جنات او خلود جنات». سپس ادامه می دهد: «بشری» مصدر و «جنات» ذات است، و با ذات نمی شود از معنا خبر داد.
جملاتی از کاربرد کلمه اطلاق بشری بر مبشربه
نخستین اقدام مهم دوران وزارت، اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده بود که حاشیه‌های سیاسی و صنفی زیادی داشت و برخی از چهره‌های سیاست و اقتصادی سنتی مخالف اجرای آن بودند. این قانون که در اردیبهشت ۱۳۸۷ به تصویب مجلس رسیده بود در نهایت در سال ۱۳۸۸ توسط دولت اجرا شد و تجربه نحوه اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده در اجرای صحیح طرح هدفمند کردن یارانه‌ها کمک زیادی به دولت وقت کرد. در سال ۱۳۸۸ دو واقعه مهم منفی هم در اقتصاد ایران رخ داد که یکی کاهش قیمت نفت و دیگری عدم اطمینان در نتیجه اعتراضات و هرج‌ومرج بود و عده‌ای با دیدن ناامنی و اغتشاش در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی خود دچار تردید شدند و این موضوع باعث شد بعد از این سال تحریم‌ها به بهانه مسائل مربوط به انتخابات این سال و مسائل حقوق بشری بر ضد اقتصاد ایران وضع شود.
بسیاری از منابع زمینی آسیب‌پذیر هستند زیرا تحت تأثیر فعالیت‌های بشری می‌باشند، در نتیجه، بیشتر تلاش‌ها برای این است که توافق‌نامه‌ها را در کشورها گسترش دهند تا دولت‌ها با امضای آن، از آسیب‌ها جلوگیری یا تأثیر فعالیت‌های بشری بر روی منابع محیطی را مدیریت کنند. این توافق‌نامه‌ها می‌توانند شامل عوامل مؤثر بر روی آب و هوا، اقیانوس‌ها، رودخانه‌ها و آلودگی هوا باشند. وقتی از توافقنامههای بین‌المللی محیط زیستی پیروی نشود، آن‌ها به مفاد حقوقی در اسناد حقوقی نیاز پیدا می‌کنند. این توافق‌نامه‌ها دارای سابقه طولانی می‌باشند، برخی از توافقنامههای چند ملیتی پیش از این در ۱۹۱۰ در اروپا، آمریکا و آفریقا بسته شده‌اند.
«مردم به دو گروه تقسیم می‌شوند یا برادران و خواهران دینی تو هستند یا مانند تو انسان هستند و باید با برادران و خواهران دینی و با آحاد افراد جامعهٔ بشری بر اساس محبت، رحمت، عطوفت و گذشت برخورد کرد.»
قدیمی‌ترین منطقه مسکونی زمین با گونه‌های بشری بر روی کرهٔ خاکی در آفریقا است. طی اواسط قرن بیستم، انسان‌شناسی سنگواره‌ها و شواهدی از وجود بشر که احتمالاً به قبل از ۷ میلیون سال پیش برمی‌گردد، دست یافتند. فسیل از گونه‌های متعددی از انسان‌های بسیار شبیه به میمون [نئاندرتال‌ها] که تصور می‌شود به انسان نوین امروزی تکامل یافته، باقی مانده‌است.