اشفته هوش

بدو گفتم ای یار آشفته هوش شگفت آمد این داستانم به گوش

گشودم پیش آن آشفته هوشان دهن چون حقه ی گوهرفروشان

نه من آشفته هوش و سست رایم که چندین آزموده آزمایم

قیامت هم سر از خواب پریشان بر نمی دارم که دارم یادگار طره آشفته هوشی را